Τα χαρακτηριστικά του Έλληνα

Κάποιες παραδόσεις δεν αλλάζουν με τίποτα

• Κάνεις φραπέ πριν φύγεις απ’ το σπίτι, όταν φτάνεις στο γραφείο, μετά το φαγητό, όταν έχεις καλεσμένους, πριν φύγουν οι καλεσμένοι, αφού φύγουν οι καλεσμένοι και πριν πέσεις για ύπνο.

• Έχεις ακόμα ρούχα, από τότε που…ήσουν 5 χρονών, φυλαγμένα σε βαλίτσες.

• Αποκαλείς κάθε μεγαλύτερο πρόσωπο που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ «θείο» ή «θεία».

• Δεν λες τίποτα στους γονείς σου, αλλά πάλι αυτοί νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα, και σε κάνουν να πιστεύεις ότι όντως τα ξέρουν.

• Μαθαίνεις πώς να εκλιπαρείς το προσωπικό του αεροδρομίου, για να επιτρέψουν τις παραπάνω βαλίτσες που έχεις, αμέσως μόλις ο πατέρας σου σταματήσει να το κάνει για σένα και την οικογένεια.

• Όταν ταξιδεύεις με το αεροπλάνο και επιστρέψεις, βρίσκεις 20 άτομα να σε περιμένουν στο αεροδρόμιο.

• Κάθε καλοκαίρι «πρέπει να πας στο χωριό».

• Κάθε φορά που πας στο χωριό, γνωρίζεις συγγενείς που ούτε ήξερες ότι υπάρχουν, και δεν μοιάζουν καθόλου με την οικογένειά σου.

• Ψάχνεις για πανεπιστήμιο ή όσο το δυνατόν πιο μακριά απ’ το σπίτι, ή όσο το πιο κοντά στο σπίτι.

• Όταν τελειώσεις το πανεπιστήμιο, επιστρέφεις και πρέπει να μείνεις πάλι με τους δικούς σου και μαλώνεις μαζί τους για τα πάντα -σαν να μην είχες φύγει ποτέ.

• Πάντα καταριέσαι τους Έλληνες, και όταν ταξιδεύεις στο εξωτερικό κάνεις φίλους μόνο Έλληνες.

• Όλοι οι συγγενείς σου μαζί μπορούν να αποτελέσουν μια μικρή πόλη.

• Όλοι οι γνωστοί σου είναι «οικογενειακοί φίλοι».

• Μαλώνεις για το ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό.

• Μαθαίνεις στους Ευρωπαίους/Αμερικανούς να βρίζουν στη γλώσσα σου.

• Όταν βγαίνεις ραντεβού, αρχίζεις να σκέφτεσαι τα πιο απίθανα μέρη για να αποφύγεις συγγενείς ή οικογενειακούς φίλους.

• Καταλήγεις σε ένα άθλιο απόμερο μέρος και πάλι πέφτεις στο συγγενή με τη μεγαλύτερη γλώσσα.

• Νομίζεις ότι απελευθερώνεσαι, αν και δεν μπορείς ούτε να καπνίσεις δημόσια.

• Αν φτάσεις τα 25 και δεν έχεις παντρευτεί, οι γονείς σου σε κάνουν να αισθάνεσαι πολύ γέρος.

• Το να παντρευτείς είναι ο μόνος τρόπος να γλιτώσεις απ’ τους γονείς σου.

• Συμβουλεύεις τους φίλους σου πώς να επαναστατήσουν στους γονείς τους, όταν εσύ δεν μπορείς να κάτσεις ούτε μετά τις 12 έξω.

• Λες πάντα «Άνοιξε το φως», αντί «Άναψε το φως».

• Ρωτάς τον πατέρα μια απλή ερώτηση κι εκείνος σου λέει μια ιστορία για το πώς περπατούσε χιλιόμετρα ολόκληρα για να πάει σχολείο, χωρίς παπούτσια.