Μετά από 12 περίπου μήνες από τότε που ξέσπασε η ελληνική κρίση και η Ευρώπη στάθηκε μπροστά σε μία πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της κατάσταση, η πολιτική ηγεσία ακόμη αναζητά τη λύση που θα τη βάλει στο δρόμο τη εξόδου της κρίσης. Κι ενώ από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, οι παλινωδίες και τα ημίμετρα κυριάρχησαν στο “οπλοστάσιο” θέτοντας σε κίνδυνο πολλές φορές ακόμη και την ίδια την ύπαρξη του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, πλέον η Ευρώπη φαίνεται να έχει “ωριμάσει” και να επεξεργάζεται λύσεις που πραγματικά θα προκαλέσουν “σοκ και δέος” θέτοντας ένα τέλος στην πολύπλευρη κρίση.Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες επεξεργάζονται ένα περισσότερο ολοκληρωμένο σχέδιο ώστε να βγουν μπροστά από την κρίση αντιμετωπίζοντας την και όχι να αίρονται από τις εξελίξεις. Στις συζητήσεις που έχουν τους τελευταίους δύο μήνες υπουργοί Οικονομικών και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της ευρωζώνης, το ενδιαφέρον εστιάζεται σε μια πιο λειτουργική και ενισχυμένη Ευρωπαϊκή Διευκόλυνση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).Όπως έχει δηλώσει και ο διοικητής της ΕΚΤ Jean-Claude Trichet το EFSF πρέπει να βελτιωθεί "ποσοτικά και ποιοτικά".
Η ποσοτική προσέγγιση αφορά την ενίσχυση της πραγματικής δανειοδοτικής δυνατότητας του ταμείου διάσωσης, από το σημερινό επίπεδο των 250 δις ευρώ στα 440 δις. Περισσότερο βαρύτητα όμως προσπαθούν να δώσουν οι αξιωματούχοι στην ποιοτική προσέγγιση, η οποία και θα προσδώσει τη διάρκεια στα εργαλεία αντιμετώπισης των στρεβλώσεων της νομισματικής ένωσης.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι το μοναδικό πραγματικό όπλο αντιμετώπισης κρίσεων που έχουν αποφασίσει μέχρι στιγμής οι ηγέτες της ΕΕ είναι το ταμείο διάσωσης ύψους 750 δις ευρώ που στήθηκε πρόχειρα μετά την επέμβαση-εξπρες για τη σωτηρία της Ελλάδας. Ο όγκος του ταμείου προσέφερε αρχικά ανακούφιση στις αγορές. Γρήγορα, όμως, οι επενδυτές αντιλήφθηκαν ότι επρόκειτο για ένα δύσχρηστο εργαλείο που θα χρησιμοποιούνταν μόνο ως ύστατη λύση, και άρχισαν να δοκιμάζουν την βούληση των πολιτικών να το θέσουν σε εφαρμογή.Η αγορά σπρώχνει μια χώρα πέρα από την κόκκινη γραμμή και μετά βάζει την ΕΕ σε κατάσταση συναγερμού η οποία πρέπει να κανονίζει διασώσεις, όταν είναι πλέον πολύ αργά, ενώ με ένα πολύ μικρότερο ποσό, νωρίτερα, ίσως να είχε θέσει την κατάσταση υπό έλεγχο, αναφέρουν οι αναλυτές.
Χρειάστηκαν αρκετοί μήνες για να συνειδητοποιήσουν οι πολιτικοί και οι τεχνοκράτες τις αδυναμίες της στρατηγικής τους. Έτσι, τείνουν πλέον προς μία πιο ευέλικτη και ολοκληρωμένη προσέγγιση για να χειριστούν την κρίση, παρόλο που η η Γερμανία, ο μεγαλύτερος αιμοδότης του, δεν φαίνεται πρόθυμη για τον διπλασιασμό του του συνολικού όγκου του ταμείου.
Η σύνοδος Κορυφής του Μαρτίου (24-25/3) φαίνεται ότι θα αποτελέσει ένα από τα ορόσημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Μάλιστα, σύμφωνα με τους αναλυτές υπάρχουν ολοένα εντονότερες προσδοκίες ότι έως τη σύνοδο κορυφής τον Μάρτιο, οι ευρωπαϊκές αρχές θα ανακοινώσουν μια ουσιαστικότερη δημοσιονομική πολιτική.
Αξιωματούχοι έχουν συζητήσει το ενδεχόμενο το EFSF να αγοράσει ομόλογα απευθείας από τη δευτερογενή αγορά ή ακόμα και να παράσχει δάνεια σε υπερχρεωμένα κράτη για να επαναγοράσουν τα ίδια τα ομόλογά τους. Και οι δύο αυτές κινήσεις θα οδηγούσαν σε μείωση των αποδόσεων των ομολόγων, ελαφρύνοντας το βάρος αναχρηματοδότησής τους και ενισχύοντας την εμπιστοσύνη των αγορών.
Καταβάλλονται επίσης προσπάθειες να διαφοροποιηθούν οι πηγές χρηματοδότησης. Χώρες όπως η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Ισπανία εξετάζουν το ενδεχόμενο ιδιωτικής τοποθέτησης ή κοινοπρακτικών εκδόσεων ομολόγων, ενώ παράλληλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης έχουν εξασφαλίσει και τη στήριξη από χώρες εκτός της Ευρώπης, όπως είναι η Κίνα, η Ιαπωνία και η Ρωσία.
Οι αποδόσεις των ομολόγων της περιφέρειας της ευρωζώνης έχουν υποχωρήσει τις τελευταίες ημέρες και το κόστος ασφάλισης ομολόγων έναντι αθέτησης πληρωμών (CDS) έχει μειωθεί σημαντικά τις τελευταίες δύο εβδομάδες, με τις αγορές να προεξοφλούν θετικές εξελίξεις. Μένει πλέον οι Ευρωπαίοι να μην κάνουν πίσω και να προχωρήσουν σε αυτό που θα τους προσφέρει και τη λήξη της κρίσης.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου