• Ο Ολυμπιακός είδε το Χάρο με τα μάτια του! Όσοι δεν παρακολούθησαν το ματς, να ξέρουν ότι το 4-2 ξεγελάει.
• Καταρχήν για τον Γεωργιάδη του Πανσερραϊκού να πω ότι ήταν τρομερός. Έχω μιλήσει γι’ αυτό το παιδί στο σάιτ, αμέσως μετά το ματς που είχε κάνει με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, έχω αναφερθεί αρκετές φορές σ’ εκείνον...
Μάλιστα και στο «ΦΩΣ» όταν του πήρε του Γεωργιάδη συνέντευξη ο Σινάνογλου αυτή τη βδομάδα, βγήκα στον Θέμη και δήλωσα επί λέξει στην εφημερίδα: «Τις τελευταίες αγωνιστικές έχει βάλει γκολάρες αυτό το παιδί. Και με την ΑΕΚ και με τον ΠΑΟΚ, το γκολ μάλιστα επί του ΠΑΟΚ ήταν ακόμα καλύτερο από αυτό που έβαλε τώρα με την ΑΕΚ, διότι τους άδειασε, τους πέρασε μπαμ- μπαμ και ζωγράφισε. Τον Γεωργιάδη τον στάμπαρα στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό διότι έφευγε σαν πολυβόλο στον κενό χώρο, είχε κάνει για εμένα μια εμφάνιση που μου πρωτοάναψε λαμπάκι! Γρήγορος, διεισδυτικός, ντριμπλέρ, καλό ανάστημα, και κυνηγάει το γκολ, το βλέπει το γκολ. Τα έχει όλα. Μόνο δύναμη θέλει, να πάρει 3 κιλά μυϊκά, να δέσει. Άμα τον πάρει ο Ολυμπιακός, θα είναι επιτυχία, είναι από τους καλούς Έλληνες».
• Ο παίκτης λοιπόν και μέσα στο Καραϊσκάκη με δικαίωσε. Λίγο να «γεμίσει» θέλει και θα είναι έτοιμος για την Εθνική ομάδα αυτός! Είναι γρήγορος παίκτης, αέρινος.
• Πάμε τώρα στο ματς. Ο Ολυμπιακός είχε τις απουσίες του, ο Βαλβέρδε έκανε αναγκαστικά τις αλχημείες του, τον δικαιολογώ εν μέρει, αλλά όχι για όλα. Η σύνθεση που παρέταξε ήταν τραβηγμένη. Το α’ ημίχρονο ήταν το πιο χάλια ημίχρονο του Ολυμπιακού που έχω δει σε αυτή τη σεζόν! Βγήκε αναγκαστικά κι ο Μιραλάς, έλειπε πολύ ο Ιμπαγάσα με τις κάθετες και διαγώνιες πάσες του, έλειπαν και οι διεισδύσεις του Τοροσίδη, γενικώς ούτε στον άξονα, ούτε στις πτέρυγες λειτουργούσε το πράγμα. Καλά, ο Ριέρα, μην τα ξαναλέμε… Ευτυχώς έβαλε τη γκολάρα από φάουλ στο τέλος, επιτέλους είδαμε κι ένα γκολ από φάουλ φέτος στον Ολυμπιακό.
• Ο Γκαλίτσιος έφαγε ντρίμπλες που δεν έπρεπε να φάει, οι δε σέντρες του όπως πάντα στο γάμο του καραγκιόζη. Έφαγε ντρίμπλες πάντως, ο Πανσερραϊκός δημιουργούσε προβλήματα. Ήταν και σε άσχημη μέρα ο Ποτουρίδης ο οποίος έκανε πολλά λάθη, ήταν «λίγος». Έχασε 2 γκολ ο Γεωργιάδης στο α’ ημίχρονο που θα μπορούσε να έχει γίνει πιο νωρίς ήρωας.
• Στο β’ ημίχρονο ανέβηκε πολύ ο Ολυμπιακός, πίεσε πολύ καλύτερα, προηγήθηκε, αλλά εν ριπή οφθαλμού ισοφαρίστηκε και έφαγε και δεύτερο! Και αρχίσανε τα καρδιοχτύπια στο Καραϊσκάκη… Έγινε το έλα να δεις…
• Όμως σ’ εκείνο το σημείο, μετά το 1-2 ο Βαλβέρδε ξηγήθηκε όμορφα. Εγώ λέω τα κακά, λέω και τα καλά πάντα. Βάζει μέσα αμέσως τον Αβραάμ να δέσει, σου λέει «μην φάμε και 3ο γκολ, ξέφραγο αμπέλι είμαστε», και δεν διστάζει να πετάξει αμέσως έξω τον Ποτουρίδη. Μου αρέσει που δεν σκέφτηκε κάτι απόψεις του τύπου «μην το κάψει το παιδί»… Τι, μην το κάψει! Ολυμπιακός είσαι, δεν τραβάς σήμερα, είσαι και μικρός, πέρνα έξω, πήγαινε να δουλέψεις περισσότερο. Αν χάσουμε αυτό το ματς, θα βάλουμε στο παιχνίδι πάλι τον Παναθηναϊκό. Έξω γρήγορα! Αυτή η αλλαγή μου άρεσε.
• Και η δεύτερη αλλαγή στο καπάκι μου άρεσε. Έβγαλε τον Γκαλίτσιο και έβαλε τον Ρόμενταλ να καλύπτει όλη την πλευρά, και να τον βοηθάει ο Αβραάμ ο οποίος με την ταχύτητά του μπορεί άνετα να βγαίνει στα πλάγια. Έτσι ο Ολυμπιακός ρίσκαρε και ξεχύθηκε μπροστά.
• Άναρχο παιχνίδι βέβαια, αν έπαιζες έτσι με καμιά ομάδα στο Τσάμπιονς Λιγκ θα έτρωγες άλλα 2, αλλά καλά έκανε ο Ολυμπιακός διότι έβγαλε και πάθος. Όλα τα παιδιά έβγαλαν πάθος. Βοήθησε πολύ ο Ρόμενταλ με την ταχύτητά του, μου άρεσε και ο εγωισμός του Πάντελιτς ο οποίος με δικαιώνει που τον ζήταγα στην 11άδα όταν έτρωγε μόνιμα πάγκο. Εκπληκτικό το γκολ που έβαλε, με νταηλίκι, πήρε πάνω του τον Ολυμπιακό. Μου άρεσε επίσης που από το ‘60 ως το ’90 η ομάδα έδειξε να έχει δυνάμεις. Γίνεται καλύτερη κατανομή δυνάμεων πλέον στον Ολυμπιακό και όχι αυτό που γινόταν στον α’ γύρο όπου έτρεχαν σαν τρελοί στο πρώτο μισάωρο και μετά τα έφτυναν.
• Να ξέρετε κάτι. Ο Πάντελιτς αν είχε παίξει τα λεπτά του Σισέ, θα τον είχε περάσει στα γκολ! Δείτε πόσα γκολ έχει βάλει και τι έχει παίξει, λίγα λεπτά συμμετοχής.
• Ο Φετφατζίδης είναι αμαρτία που δεν χρίστηκε σκόρερ, το δικαιούταν το γκολ. Έκανε κάποια εκπληκτικά πράγματα στο β’ ημίχρονο. Αν με διαβάζει ο ίδιος, να ανοίξει τα μάτια του επιτέλους, αν με διαβάζουν φίλοι του να του το πούνε: Σου το έχω τονίσει επανειλημμένως: Μην χαραμίζεις το ταλέντο σου, μπούκαρε। ΜΠΟΥΚΑΡΕ ΡΕ. Αφήστε το ταλέντο του παιδιού ελεύθερο, αν δεν αξιοποιήσει το ταλέντο του θα μείνει μέτριος, να μπαίνει και να βγαίνει αλλαγή. Πρέπει να μπουκάρει και να κυνηγάει το γκολ, πρέπει να γίνει μεγάλος παίκτης. Όχι όλο πασίτσα και πασίτσα, και μαρκάρισμα στο μαρκάρισμα να ψοφάει. Αυτός μπορεί να κάνει ονειρώδη μπασίματα και να καθαρίζει αγώνες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου