Γιατί κ. Πρωθυπουργέ;

Η αποκάλυψη που προέρχεται από τα χείλη του ίδιου του Ντομινίκ Στρος – Καν, πως η Ελλάδα από τον Δεκέμβρη του 2009 είχε ξεκινήσει τις συνομιλίες με τους υπευθύνους του ΔΝΤ για την οικονομική στήριξη της χώρας, έχει σκάσει σαν «βόμβα» όχι μόνο στο πολιτικό σκηνικό αλλά και στην κοινωνία η οποία εδώ και περίπου 1 χρόνο ζει κάτω από ένα δυσβάσταχτο «ζυγό».

Όλα όσα ξέραμε μέχρι σήμερα για την συγκεκριμένη ιστορία και για το πώς καταντήσαμε, διότι περί κατάντιας πρόκειται, να είμαστε οικονομικά «υποδουλωμένοι» στις ορέξεις και στις πρακτικές του ΔΝΤ, ανατράπηκαν από μία απλή συνέντευξη του Ντομινίκ Στρος Καν στο Canal +. Στην συνέντευξη του αυτή ο επικεφαλής του ΔΝΤ αποκαλύπτει πολλά σχετικά με την προσφυγή του πρωθυπουργού στο ΔΝΤ τον Δεκέμβριο του 2009, ενώ επί της ουσίας τον εκθέτει ανεπανόρθωτα αφήνοντας σοβαρά ερωτηματικά σχετικά με τις πράξεις και τις παραλείψεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια της κρίσιμης περιόδου που μας οδήγησε στο Μνημόνιο.

Πριν από τέσσερις μέρες το Newsday με ανάρτηση υπό τον τίτλο «Πολιτική Μαυρογιαλούρου», είχε συγκεντρώσει δηλώσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ από την περίοδο που βρίσκονταν στα έδρανα της αντιπολίτευσης, αλλά και δηλώσεις στελεχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που απλά αποδείκνυαν πως το «χάλι» μας ήταν γνωστό σε όλους, και πως αντί να ψάχνουν τρόπους να μας βγάλουν από το αδιέξοδο, αυτοί υπόσχονταν «λαγούς με πετραχήλια».

Αυτό που φαίνεται να μην έχει συνειδητοποιήσει ακόμη ο ελληνικός λαός είναι το γεγονός πως η δήλωση Στρος Καν, επί της ουσίας επιβεβαιώνει πως πολύ απλά μας εξαπάτησαν. Και μας εξαπάτησαν με έναν πολύ απλό τρόπο, δημοσίως εμφανιζόντουσαν να αποκλείουν την πιθανότητα προσφυγής στο ΔΝΤ, ενώ παρασκηνιακά ήταν σε διαβουλεύσεις για αυτήν την επώδυνη, σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, για τον λαό μας λύση.

Απ’ ότι φαίνεται λοιπόν η απόφαση να προσφύγουμε στο ΔΝΤ είχε παρθεί από πολύ νωρίς, ακόμη και πριν από την 3η Απριλίου που ο υφυπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης, δήλωνε στην δημόσια τηλεόραση πως «όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο ΔΝΤ».

Αξίζει να σημειώσουμε πως στις αρχές του 2010, η χώρα δανειζόταν από τις αγορές, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Σας υπενθυμίζουμε την ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών από τα τέλη Ιανουαρίου που έκανε λόγο για την επιτυχημένη έκδοση κοινοπρακτικού ομολογιακού δανείου πενταετούς διάρκειας, από το οποίο αντλήθηκαν 8 δισ ευρώ, ενώ είχαν κατατεθεί προσφορές για 25 δισ ευρώ.

Και ενώ όλα αυτά συνέβαιναν στο οικονομικό πεδίο τίποτα δεν προμήνυε το μέγεθος της καταιγίδας που έρχεται. Οι συνθήκες στις αγορές δεν ήταν τέτοιες που να καθιστούν μονόδρομο την ανάγκη δανεισμού της χώρας, η οποία μπορούσε να βγει και να δανειστεί από τις αγορές. Παρόλα αυτά τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Οικονομικών, άφηναν μέσω δηλώσεων να εννοηθεί πως η χώρα οδεύει στην χρεοκοπία. Η πρώτη φορά που ακούσαμε την συγκεκριμένη λέξη ήταν από τα χείλη του ίδιου του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο της 5ης Νοεμβρίου 2009, μια αναφορά που έπιασε εξ απήνης και τους ίδιους τους υπουργούς της κυβέρνησης, και άνοιξε την όλη κουβέντα σχετικά με την σωτηρία της χώρας.

Τον Φεβρουάριο του 2010 σε μία περίοδο που τα spreads δεν ξεπερνούσαν τις 250 με 300 μονάδες (2,5% - 3%), έρχεται η δήλωση του Γ. Παπακωνσταντίνου από τις Βρυξέλες «προσπαθούμε να αλλάξουμε την πορεία του Τιτανικού».

Οι δηλώσεις αυτού του τύπου σχετικές με το πιθανό ναυάγιο της χώρας, σε συνάρτηση με τις δηλώσεις περί εκτόξευσης του ελλείμματος της χώρας, οδήγησε τους κερδοσκόπους να αρχίσουν να ποντάρουν στην χρεοκοπία μας, με αποτέλεσμα τα spreads να αρχίσουν να εκτινάσσονται και να καθιστούν τον δανεισμό μας από τις αγορές οικονομικά ασύμφορο, οδηγώντας μας επί της ουσίας στην «αναγκαστική» λύση του ΔΝΤ.

Εκ των πραγμάτων λοιπόν το «περίστροφο» του ΔΝΤ για το οποίο μας έλεγε ο πρωθυπουργός πως έβγαλε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, δεν ήταν ένα «περίστροφο» με το οποίο απειλήσαμε τους άλλους, αλλά ένα όπλο που κολλήσαμε στον κρόταφο μας.

Όλα αυτά προκαλούν πολλά ερωτηματικά. Το ότι ο πρωθυπουργός ήξερε πολύ καλά το μέγεθος του προβλήματος της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, το ερώτημα που γεννάται είναι το γιατί δεν λάβαμε εγκαίρως και από μόνοι μας τα αναγκαία μέτρα. Γιατί έπρεπε να δανειστούμε με τους επαχθείς αυτούς όρους και να βιώνουμε αυτές τις συνθήκες σήμερα.

Γιατί στα τέλη του 2009 με τον προϋπολογισμό που κατέθεσε η κυβέρνηση στο εσωτερικό, επέμενε πως υπάρχουν λεφτά, ενώ παράλληλα συζητούσε την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ. Γιατί εκείνη την περίοδο τα spread ήταν ακόμη κάτω από τις 180 μονάδες και ο δανεισμός της χώρας ήταν απολύτως εφικτός, η κυβέρνηση επέλεξε να μη δανειστεί και να περιμένει τη χρεοκοπία και τη διάσωση με τους όρους των δανειστών της τρόικας.

Αυτά είναι τα πικρά ερωτήματα στα οποία κάποιος πρέπει να απαντήσει με σαφήνεια. Η κυβέρνηση δεν πρέπει να ξεχνά πως οφείλει σαφείς εξηγήσεις στον ελληνικό λαό, και τα ερωτήματα αυτά δεν πρέπει να περιμένουμε να απαντηθούν από την ιστορία. Οι απαντήσεις πρέπει να δοθούν άμεσα για να καταλάβουμε αν κάποιοι έπαιξαν παιχνίδια με την ελληνική οικονομία.

 

πηγή