Το άσυλο της… ασυλίας

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΜΑΣ έμπλεξε η κα Αποστολάκη με τα… οικογενειακά της. Δυο τα πρόσωπα του «δράματος» με διαζύγια, διατροφές, αποζημιώσεις και χρήμα (με ουρά) και στων δυο τα θησαυροφυλάκια. Χάλασε κάπου η συμφωνία περί τα παιδιά, τον λόγο είχαν τα δικαστήρια κι ως εδώ… κακά γι αυτούς και αδιάφορα για ‘μας. Δικαστήρια, με την προϋπόθεση της άρσης του… ασύλου της ασυλίας της κας Υφυπουργού.

ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν οι «αγώνες» της από μαθήτρια ακόμα κι ας ξεχάσουμε τη σχέση της με την Νομική Υπηρεσία της «Ολυμπιακής» και τα έσοδά της από ακίνητα. Η σκέψη μας πήγε στην ισότητα των πολιτών απέναντι στον νόμο και η ματιά μας έπεσε στους «τριακόσιους» και στο… πρόβλημά τους. Αίρεις την ασυλία της κυρίας για να δικαστεί όπως οι κοινοί «θνητοί» και μη πολιτικοί ή λειτουργούν τα αντανακλαστικά σου περί σιναφιού και συναδελφικότητας; Ψηφίζεις κατά συνείδηση ή στήνεις αυτί στον ψίθυρο «σήμερα αυτή, αύριο εσύ… κάλλιο γαϊδουρόδενε».

Η ΒΟΥΛΗ… συσκέφθηκε σιωπηρά, οι πολιτικοί μας συναποφάσισαν. Δεν αίρεται η ασυλία της «συναδέλφου», δεν πατάει στα δικαστήρια κι όλα λειτουργούν κατά νόμον και δικαίωμα των κοινοβουλευτικών μας, υποδειγματικά και απείρως ελληνικά. Εμείς δεν το ξέραμε, δεν το προσέξαμε, αλλά ο τ. σύζυγος ήξερε τα δικαιώματά του και προσέφυγε στα εκτός συνόρων μας δικαστήρια. Δικαιώθηκε και η αποζημίωση που του ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ είναι της τάξεως των 25.000 ευρώ, συνολικά. Δεν τα χρεώνονται οι «προνοητικοί» μας του κοινοβουλίου, δεν βάζουν το χέρι τους στη τσέπη, δεν είναι μαθημένοι να πληρώνουν.

ΤΑ παραπάνω δεν είναι γκάφα των πολιτικών μας. Είναι σαφής περιφρόνηση των πολιτών σε περίοδο κρίσης και μια καραμπινάτη περίπτωση (δια)φύλαξης των δικαιωμάτων που οι ίδιοι ψήφισαν για εαυτούς και αλλήλους. Προνόμια που καθιστούν το «επάγγελμα» ζηλευτό κι ανοίγουν την όρεξη καινούριων για το «κλαμπ» των ορκισμένων πίστη στο Σύνταγμα και τους νόμους.

ΜΕ τέτοιες αντιλήψεις περί δικαίου και ισότητας, μην περιμένεις δικαιοσύνη διάχυτη σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Με τη νοοτροπία (τους) πως ψηφίστηκαν για πάρτη τους, μην περιμένεις να σε κοιτάξουν «συμπονετικά». Και, βέβαια, με τόση αφοσίωση στο σινάφι, μην περιμένεις «τίμιους» καυγάδες για λογαριασμό μας. Περίμενε «λευκούς» από Βατοπέδια και Siemens,εφησυχασμένους μιζαδόρους, τ. υπουργούς προστατευμένους απ’ τον νόμο περί μη ευθύνης κι όλους, βέβαια, τυλιγμένους στην ένοχη και ανήθικη ασυλία τους.