Νέο δάνειο από την ΕΕ το 2012

Απέτυχε η κυβέρνηση να πιάσει τον στόχο που είχε βάλει η ίδια για μείωση του ελλείμματος του 2010. Αρχικά είχε πει ότι θα το κατέβαζε στο 8,1% του ΑΕΠ. Οι εκπρόσωποι της τρόικας το υπολόγιζαν στο 8,6%. Τον περασμένο μήνα το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ότι το έλλειμμα ήταν 9,6%, αλλά τα τελικά νούμερα δείχνουν μια περαιτέρω μικρή χειροτέρευση. Προχθεσινά στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών φέρουν το έλλειμμα στα 23,1 δισ. ευρώ, λείπουν μάλιστα τα στοιχεία κάποιων φορέων που θα το αυξήσουν λίγο ακόμη, οπότε με δεδομένο ότι το ΑΕΠ κατά το 2010 ανήλθε στα 224,5 δισ. ευρώ βάσει των επίσημων στοιχείων, το έλλειμμα τελικά ξεπέρασε και το ψυχολογικό όριο του 10%, διαμορφούμενο στο ύψος του 10,3%.
Αυτή είναι η δυσάρεστη αλήθεια των αριθμών. Στο υπουργείο Οικονομικών....
προσπαθούν τώρα με κάποιες λογιστικές αλχημείες να το ξαναφέρουν κάτω από το επίπεδο του 10% για λόγους προπαγάνδας και ενδέχεται να τα καταφέρουν, αφού η πολιτική ανάγκη για κάτι τέτοιο είναι πιεστική. Επειδή, όμως, ανεξάρτητα από τις όποιες λαθροχειρίες η πραγματικότητα δεν αλλάζει, είναι προφανές ότι με κάποια πρόσθετα εισπρακτικά μέτρα πρέπει να βρει η κυβέρνηση τα λίγα δισεκατομμύρια ευρώ που λείπουν από τα ταμεία της λόγω αυτής της διαφοράς στο έλλειμμα.
Ομολογουμένως όμως αυτό είναι το μικρότερο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Το πρώτο και οξύτατο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν λεφτά για να βγάλει η κυβέρνηση τις υποχρεώσεις του? 2012! Τα δάνεια του Μνημονίου δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση.
Το 2012 η Ελλάδα χρειάζεται περίπου 66 δισ. ευρώ. Από την ΕΕ και το ΔΝΤ θα πάρει βάσει του Μνημονίου 24 δισεκατομμύρια. Πού θα βρει τα υπόλοιπα; Ακόμη και αν προχωρήσει η εκποίηση ή αξιοποίηση τμήματος της δημόσιας περιουσίας, πάλι θα λείπουν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ.
Με τη διαφορά επιτοκίων από τα γερμανικά ομόλογα να κυμαίνεται και πάλι κοντά στο? 10% (!), ούτε ο πιο αθεράπευτα αισιόδοξος αναλυτής δεν πιστεύει ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου μπορεί να βρει να δανειστεί από τις αγορές. Μοναδική της ελπίδα είναι να δανειστεί και πάλι από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης - αυτόν δηλαδή που επέβαλε στη χώρα μας το ολέθριο Μνημόνιο!
Η κυβέρνηση είναι μάλιστα ενθουσιασμένη με μια τέτοια προοπτική, γιατί οι ηγέτες της ευρωζώνης αποφάσισαν την περασμένη Παρασκευή ότι ο μηχανισμός αυτός «μπορεί κατ' εξαίρεση να παρέμβει στην πρωτογενή αγορά χρέους, στο πλαίσιο ενός προγράμματος με αυστηρές προϋποθέσεις». Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι ο μηχανισμός αυτός μπορεί να αγοράζει κατευθείαν κρατικά ομόλογα.
Πανευτυχής η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχει λύσει το πρόβλημά της. Δεν δίνει καμιά σημασία στο ότι «η οικονομική βοήθεια θα υπόκειται σε αυστηρούς όρους κάτω από ένα μακροοικονομικό πρόγραμμα προσαρμογής». Δεν ευσταθεί βεβαίως ο κυβερνητικός ισχυρισμός ότι η Ελλάδα εφαρμόζει ούτως ή άλλως ένα δρακόντειο πρόγραμμα λιτότητας, άρα δεν θα απαιτηθεί σε καμιά περίπτωση καινούργιο Μνημόνιο.
Η πραγματικότητα είναι εντελώς αντίθετη. Αν η Ελλάδα υποχρεωθεί να προσφύγει και πάλι σε αίτημα δανειοδότησης από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, αυτό θα επιφέρει οπωσδήποτε νέους πολύ σκληρότερους όρους, που θα βυθίσουν ακόμη πιο βαθιά στη δυστυχία τα οικονομικά ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα.
Η εξήγηση είναι απλή. Εκ νέου προσφυγή στην ευρωπαϊκή δανειοδότηση σημαίνει ότι έχουν αποτύχει σε ικανό βαθμό τόσο το Μνημόνιο όσο και η βάσει αυτού ασκούμενη κυβερνητική πολιτική να δώσουν τα αποτελέσματα που έχει απαιτήσει η ΕΕ. Απαιτείται επομένως σκλήρυνση των όρων προκειμένου να επιτευχθούν στην επόμενη φάση!
Με αυτή τη νοοτροπία θα κινηθεί η ΕΕ και είτε το ονομάσουν «νέο» Μνημόνιο είτε «επικαιροποίηση» του υφιστάμενου, το αποτέλεσμα για τους δυστυχείς Ελληνες θα είναι το ίδιο: ακόμη πιο επώδυνα αντιλαϊκά μέτρα για ακόμη περισσότερα χρόνια.

ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ

Κάθε χρόνο άλλα 10 δισ. επιπλέον.

ΠΡΟΣΤΙΜΑ αποφάσισαν να επιβάλλουν οι ηγέτες της ευρωζώνης σε κάθε χώρα που έχει πάνω από 60% του ΑΕΠ της δημόσιο χρέος, αν δεν το μειώνει ετησίως κατά το 1/20 μέχρι να το φτάσει στο όριο αυτό. Από τα 340 δισ. ευρώ του ελληνικού χρέους, τα 140 δισ. αντιστοιχούν χονδρικά στο 60% του ΑΕΠ και τα υπόλοιπα 200 δισ. ευρώ είναι το υπερβάλλον χρέος που πρέπει να μειώνουμε κατά το ένα εικοστό τον χρόνο. Πέρα δηλαδή από όλα τα άλλα έξοδα του κράτους, πέρα από τα τοκοχρεολύσια για τα δάνεια της ΕΕ και του ΔΝΤ, πρέπει κάθε χρόνο για την επόμενη? εικοσαετία (!) τουλάχιστον η εκάστοτε κυβέρνηση να βρίσκει και άλλα περίπου 10 δισεκατομμύρια, τα οποία θα πηγαίνουν για τη μείωση του χρέους!

Γ.Δελάστικ στο  citypress-gr.blogspot.com