ΠΟΙΑ είναι η Στέφι Γκράφ; Διάσημη γερμανίδα τενίστρια. Έφερε χρήμα και «δόξα» στην πατρίδα της. Διαβάζαμε καθημερινά την “Bild Zeitung”. Αν ψάξεις τα πρωτοσέλιδά της πριν από 10 περ. χρόνια, θα μείνεις με το στόμα ανοιχτό. Χειροδέμιος ο πατέρας της για τη φυλακή! Με χειροπέδες στα χέρια και μια χονδρή αλυσίδα στα πόδια να καταλήγει σε σιδερένια βαριά σφαίρα, που θύμιζε κρατούμενο του Μεσαίωνα. Δεν είχε σκοτώσει τη… μάνα του ο Γκραφ, ωστόσο, ήταν εγκληματίας. Υπήρξε φοροφυγάς!..
ΧΩΡΙΣ κενά και απορίες πια για τη σημαντικότερη συνιστώσα τους γερμανικού «θαύματος», ήρθαμε στην Ελλάδα της κομπίνας, της ρεμούλας και της φοροδιαφυγής. Ήταν το σπορ με «χρυσό, αργυρούν και χάλκινο». Καθένας με την κλάση του και όλοι πρωταθλητές. «Κλέψε το Κράτος-είναι ξένο σώμα». Κι ύστερα; «Πού είναι το Κράτος (να μου φτυαρίσει το χιόνι απ’ την εξώπορτα);». Η γελοιότητα μέσα απ’ την αντίθεση και τον (παρα)λογισμό του νεοέλληνα, που νιώθει μάγκας (φορο)κλέβοντας και 2-3 πόντους ψηλότερος απ’ τα «κορόιδα» που πληρώνουν.
ΚΙ αν δεν έχει γιατρούς και νοσοκόμους για τη μάνα του, η «λύση» είναι απλή. Δέρνει το γιατρό! Αν δεν έχει «δρόμους να διαβεί», τραίνα να ταξιδέψει και σχολεία να του μάθουν γράμματα, ούτε που πάει το μυαλό του πως ο ίδιος (μας) τα στέρησε με τη φοροκλοπή και τη… μαγκιά του. Και, βέβαια, δίκαια τσιρίζουμε για τους κλέφτες και κλεφταράδες των δημόσιων ταμείων, αλλά όλα έχουν μιαν αρχή κι ένα ξεκίνημα. Κι αν κάτι δρομολογείται στις μέρες μας, η ανάγκη το’ φερε. Τι τα θέλεις… Για φορολογική συνείδηση χρειάζονται 1-2 γενεές κι άλλες τόσες για «επάνοδο» στην αγάπη προς την πατρίδα.
ΑΠ’ την άλλη, υπάρχει το Κράτος. Με τους φορείς, τι υπηρεσίες και τους ανθρώπους του, αλλά χωρίς τη βούληση να πατάξει τη φοροδιαφυγή. Αν το’ θελε μπορούσε-εκεί που θέλει είναι αποτελεσματικό. Και, βέβαια, δεν είπαμε να γίνουμε… ξαφνικά Ευρώπη (και δη Γερμανοί), αλλά η επισήμανση (με σύλληψη και τα παρελκόμενα) του φοροκλέφτη είναι απλή-απλούστατη. Με τον «πελάτη» που θα προσποιηθεί τον ασθενή, για να τρίψει την αστυνομική του ταυτότητα στη μούρη του μεγαλογιατρού που δεν έκοψε απόδειξη. Με τον «θαμώνα» του σκυλάδικου που θα παραγγείλει τη «φιάλη», με τον ελεγκτή που λεωφορείου που θα το παίξει «επιβάτης», με τον εφοριακό από άλλη διεύθυνση που θα «συλλάβει» τον ΦΠΑ.
ΓΙΑ τους άλλους που απόμειναν, τους «μεγάλους» της μπίζνες και της φοροκλοπής, τις ΔΕΚΟ και τους πολιτικούς, λύση είναι το… Ιντερνέτ. Όλα στο φως!
Του Θανάση Νικολαΐδη
ΧΩΡΙΣ κενά και απορίες πια για τη σημαντικότερη συνιστώσα τους γερμανικού «θαύματος», ήρθαμε στην Ελλάδα της κομπίνας, της ρεμούλας και της φοροδιαφυγής. Ήταν το σπορ με «χρυσό, αργυρούν και χάλκινο». Καθένας με την κλάση του και όλοι πρωταθλητές. «Κλέψε το Κράτος-είναι ξένο σώμα». Κι ύστερα; «Πού είναι το Κράτος (να μου φτυαρίσει το χιόνι απ’ την εξώπορτα);». Η γελοιότητα μέσα απ’ την αντίθεση και τον (παρα)λογισμό του νεοέλληνα, που νιώθει μάγκας (φορο)κλέβοντας και 2-3 πόντους ψηλότερος απ’ τα «κορόιδα» που πληρώνουν.
ΚΙ αν δεν έχει γιατρούς και νοσοκόμους για τη μάνα του, η «λύση» είναι απλή. Δέρνει το γιατρό! Αν δεν έχει «δρόμους να διαβεί», τραίνα να ταξιδέψει και σχολεία να του μάθουν γράμματα, ούτε που πάει το μυαλό του πως ο ίδιος (μας) τα στέρησε με τη φοροκλοπή και τη… μαγκιά του. Και, βέβαια, δίκαια τσιρίζουμε για τους κλέφτες και κλεφταράδες των δημόσιων ταμείων, αλλά όλα έχουν μιαν αρχή κι ένα ξεκίνημα. Κι αν κάτι δρομολογείται στις μέρες μας, η ανάγκη το’ φερε. Τι τα θέλεις… Για φορολογική συνείδηση χρειάζονται 1-2 γενεές κι άλλες τόσες για «επάνοδο» στην αγάπη προς την πατρίδα.
ΑΠ’ την άλλη, υπάρχει το Κράτος. Με τους φορείς, τι υπηρεσίες και τους ανθρώπους του, αλλά χωρίς τη βούληση να πατάξει τη φοροδιαφυγή. Αν το’ θελε μπορούσε-εκεί που θέλει είναι αποτελεσματικό. Και, βέβαια, δεν είπαμε να γίνουμε… ξαφνικά Ευρώπη (και δη Γερμανοί), αλλά η επισήμανση (με σύλληψη και τα παρελκόμενα) του φοροκλέφτη είναι απλή-απλούστατη. Με τον «πελάτη» που θα προσποιηθεί τον ασθενή, για να τρίψει την αστυνομική του ταυτότητα στη μούρη του μεγαλογιατρού που δεν έκοψε απόδειξη. Με τον «θαμώνα» του σκυλάδικου που θα παραγγείλει τη «φιάλη», με τον ελεγκτή που λεωφορείου που θα το παίξει «επιβάτης», με τον εφοριακό από άλλη διεύθυνση που θα «συλλάβει» τον ΦΠΑ.
ΓΙΑ τους άλλους που απόμειναν, τους «μεγάλους» της μπίζνες και της φοροκλοπής, τις ΔΕΚΟ και τους πολιτικούς, λύση είναι το… Ιντερνέτ. Όλα στο φως!
Του Θανάση Νικολαΐδη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου