Πόση υποκρισιά ακόμη;

Πάει και το μεσοπρόθεσμο...Αφού μας δούλευαν ΟΛΟΙ για τις ανυσηχίες τους, την πίεση της πλατείας, τα μαχαίρια στον κρόταφο...την διχως αύριο σημασία της ψήφου των συμμετέχοντων στην ψηφοφορία, έδειξαν το αληθινό τους πρόσωπο. Με την ψηφοφορία ακόμα σε εξέλιξη, η μία διάβαζε εφημερίδα, άλλοι αλληλοσυγχαίρονταν και άλλοι (διακομματικα κιόλας) ήταν όλο γελάκια, χειραψίες, αστειάκια! Καμμία συναίσθηση του τι μόλις ψηφίζονταν. Καμία συναίσθηση που βρίσκεται ο λαός, καμία ΝΤΡΟΠΗ. Κατα τα άλλα τους κυβερνώντες τους είχε πιάσει η ανυσηχία απο την πίεση του εξωτερικού, την δε αντιπολίτευση η "αδικία" που πληρώνει ο ελληνικός λαός. Ευτυχώς που τελείωσε για σας το μαρτύριο και μπορείτε να ανακουφιστείτε, χαριεντίζοντας μεταξύ σας σαν μικρά παιδιά. Εμείς όμως που ξενυχτάμε με ήδη ένα χρόνο και προβλέπεται να γίνουμε τρελοί από την αγωνία του αύριο επί 2 γεννεές τί πρέπει να κάνουμε για να γέλασει το χειλάκι μας;

Αναγνώστης στο tromaktiko