Μπορεί η Μέρκελ να έχει επαναφέρει το μετακατοχικό σύνδρομο του Έλληνα κατά των Γερμανών αλλά εμείς δεν είμαστε αχάριστοι. Γι' αυτό και σου θυμίζουμε ότι υπάρχουν και μερικοί Γερμανοί (και παράγωγά τους) που αξίζει να έχεις σε εκτίμηση.
Αν έχεις απωθημένα με τους Γερμανούς, έναν παππού που σκοτώθηκε στον πόλεμο και περιουσία που καταστράφηκε στην κατοχή, τότε οκ, μπορείς να τους μισείς ελεύθερα. Αλλά οι Γερμανοί ούτε ήταν ούτε είναι απλά ο άξονας του κακού, οι ναζί και η Μέρκελ.
Ακόμα κι αν δεν σε νοιάζει που πολλές ελληνικές οικογένειες τράφηκαν στη Γερμανία, ακόμα κι αν δεν υπολογίζεις τα υπέρογκα ποσά που έχει προσφέρει η Γερμανία σε κάθε κοινοτικό πλαίσιο στήριξης με το οποίο οικοδομήθηκαν οι ελληνικές επιχειρήσεις, οφείλεις να αναγνωρίσεις ότι έχεις κι εσύ μερικές γερμανικές φιγούρες και συνήθειες που συμπαθείς.
Εμείς πολύ απλά πήραμε ένα χαρτί και γράψαμε εκείνους τους Γερμανούς που γουστάρουμε αλλά και τις γερμανικές συνήθειες που τίνουμε να κάνουμε ελληνικές. Ο Dirk Nowitzki
Εντάξει, έχει λίγο ύφος σαν τους Ισπανούς αλλά και ποιός δεν θα είχε ύφος αν είχε αυτήν την καρριέρα. Ο Νοβίτσκι είναι λόγος να βλέπεις μπάσκετ, λόγος να ασχολείσαι με το NBA και λόγος να μην ξαναπεις ποτέ στη ζωή σου την ατάκα “έλα μωρέ, οι Γερμανοί δεν ξέρουν από μπάσκετ”. Η ντίβα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ έχει πει πολλές φορές ότι δεν θα βρεθεί ξανά σε διεθνή οργάνωση, αλλά εμείς ελπίζουμε και παρακαλάμε να τον δούμε και του χρόνου.
Βούρστχεν (ή αλλιώς λουκάνικα)
Κάθε είδους, μεγέθους και γεύσης. Μπορεί και εδώ να φτιάχνουμε στα χωριά παραδοσιακά λουκάνικα, αλλά αν έχεις γευτεί τα εκατοντάδες είδη γερμανικής λουκανικοπανδαισίας, δεν νομίζω να προτιμάς το ντόπιο. Beerwurst, Bockwurst, Bratwurst, Currywurst, Frakfurter, Jagdwurst, Nurnberger Bratwurst, Rotwurst, Weisswurst και ειλικρινά πάρα μα πάρα πολλά άλλα. Να τα πιεις με μπίρα, να τα συνοδεύσεις με πατατοσαλάτα και ξινολάχανο, να σου τα σερβίρουν σε μια τεράστια πιατέλα και να μην ξέρεις από που να αρχίσεις.
Το μουστάκι του Rudi Völler
Η Δυτική Γερμανία πήρε το Παγκόσμιο Κύπελλο και διέγραψε την λαμπρή πορεία της ποδοσφαιρικής αυτής δύναμης τα επόμενα χρόνια. Με τι όμως κέρδισε το Κύπελλο; Τι; Με τον Κλίνσμαν; Όχι κύριοι. Το κέρδισε με αυτή τη ρωμαλεότητα που προσέδιδε στην ομάδα το μουστάκι του Ρούντι Φέλερ. Προσπάθησε κι ο Τσιαντάκης 4 χρόνια μετά αλλά είχε περάσει μάλλον η μόδα.
Οι Rammstein
Το ήξερες ότι η Rammstein είναι από τα συγκροτήματα που δεν έχουν αλλάξει ποτέ τους band member, όπως έχουν κάνει άπειρα άλλα συγκροτήματα; Το ήξερες επίσης ότι έχουν υπάρξει πιστοί και στη δισκογραφική τους εταιρεία με την Universal να έχει κυκλοφορήσει όλους τους δίσκους τους. Τέλος, το ήξερες ότι η μουσική τους χαρακτηρίζεται ως ένα κράμα heavy metal, industrial μουσικής και groove metal; Όχι; Ξέρεις μόνο το σουξέ τους, το “Du hast”; Δεν πειράζει, οι περισσότεροι μόνο αυτό ξέρουν.
Η St. Pauli
Δεν είναι σίγουρα η μπάλα που παίζει που μας κάνει να την γουστάρουμε. Είναι η ακραία κουλτούρα που συνοδεύει την Saint Pauli από τα μέσα της δεκαετίας του 80. Τότε που εγκαινιάστηκε στην εξέδρα της η πειρατική σημαία και σημάδεψε την αρχή μιας κουλτούρας τριγύρω από τον σύλλογο. Τα εμβλήματά της είναι πάντα ιδιαίτερα όπως και οι φίλαθλοι που την ακολουθούν φανατικά. Κάποιοι τους αποκαλούν τους “χουλιγκάνους της Γερμανίας”. Εκείνοι απλά απολαμβάνουν τη φήμη που τους συνοδεύει και τα συγκροτήματα που παλεύουν να γίνουν trademark τους.
Ο Ρεχακλής
Τι ωραία που θα έχουμε να διηγούμαστε στα παιδιά μας ότι κάποτε στην προ κρίσεως Ελλάδα πήραμε το Euro. Και όπως έχουν γράψει πολλοί, αυτό δεν θα είχε γίνει ποτέ χωρίς τον Ότο Ρεχάγκελ. Ναι, εκείνον τον σχεδόν παππού που δεν μπορούσε καλά – καλά να τρέξει στο χορτάρι για να πανηγυρίσει την κούπα. Ο Ρεχάγκελ άλλαξε τον ποδοσφαιρικό χάρτη της χώρας προς το καλύτερο, όσο ανεκμετάλλευτη κι αν πήγε αυτή η ευκαιρία. Την τρίτη συμμετοχή σε τελική φάση Euro στη σειρά, την χρωστάμε εν πολλοίς σε εκείνον.
Ο άτακτος Effenberg
Καμία γενεολογική σχέση με Έλληνα σίγουρα. Αλλά το όλο lifestyle του Γερμαναρά μέσου θα μπορούσε να τον αναγορεύσει σε επίτιμο Έλληνα υπήκοο. Ξενύχταγε, έπινε, ακόμα και τις γκόμενες των συμπαικτών του έκλεβε ενίοτε. Και όταν τα έβαζε μαζί του η εξέδρα, εκείνος δεν μάσαγε τα λόγια και τις πράξεις του, όπως βλέπεις και στη φωτό παρακάτω. Ακόμα κι αν σε γενικές γραμμές ήταν αχώνευτος, τα παραστρατήματά του θυμίζουν κάτι από Ελλάδα.
Το Oktoberfest
Και όχι απλά η μπίρα γιατί μπίρες βγάζουν και οι γείτονες των Γερμανών Ολλανδοί και Βέλγοι (και μάλιστα καλύτερες). Το φεστιβάλ μπίρας όμως κάθε τέλη Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη στο Μόναχο και γενικότερα την Νότια Γερμανία, αποτελεί στάση ζωής για κάθε λάτρη της μπίρας. Αν και φέτος δεν είχες την ευτυχία να βρίσκεσαι επί Γερμανικού εδάφους αυτές τις ημέρες, κλείσει από τώρα εισιτήριο για του χρόνου.
από το men24.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου