Ποιος να το περίμενε όταν το καλοκαίρι οι δυο σημαντικότερες μεταγραφές του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού των τελευταίων ετών πωλούνταν στη Λάτσιο και στην Γαλατάσαραϊ… Ποιος να το περίμενε ότι – τουλάχιστον μέχρι τώρα – η απώλεια του κορυφαίου σκόρερ του πρωταθλήματος τα δύο προηγούμενα χρόνια, Τζιμπρίλ Σισέ, θα κόστιζε στον Παναθηναϊκό λιγότερο απ’ ότι στον Ολυμπιακό η παραχώρηση την ύστατη ώρα του αμφιλεγόμενου Αλμπερτ Ριέρα…
Κι όμως είναι αλήθεια!Με τα «τρικ» του Φερέιρα που υποχρεώθηκε να βρει λύσεις στα δύσκολα χωρίς φορ αντάξιο του Γάλλου, με τραυματία τον Νίνη και τον Ρούντολφ, «ελεύθερο» τον Λέτο και τον… Κλέιτον στην κορυφή για να «σπάει» τη μπάλα δεξιά – αριστερά στα «τρίγωνα» των πτερύγων, οι Πράσινοι βρίσκουν περισσότερα γκολ (από τον Λέτο!) και πιο λειτουργικό σχήμα (συνολικά) συγκριτικά με τις δύο προηγούμενες σεζόν. Αντιθέτως, ο Ολυμπιακός απέκτησε στην… παράταση των μεταγραφών τον αξιόλογο (σε ταχύτητα, τεχνική, passing game) Βιθέντε Μόνχε για να έχει τουλάχιστον έναν κλασικό αριστεροπόδαρο στην επιθετική τριπλέτα του, αν και στα πρώτα παιχνίδια ο Βαλβέρδε προσπαθεί να αξιοποιήσει τον πιο «ευρωπαίο» ποδοσφαιριστή του, Κέβιν Μιραλάς, σ’ αυτή τη θέση.
Το θέμα μας, όμως, δεν είναι (μόνο) οι «αιώνιοι», στους οποίους ακόμη τα πράγματα είναι πολύ ρευστά σε ό,τι αφορά την πορεία τους στη σεζόν. Όχι μόνο στη βαθμολογία, αλλά αναφορικά και με τα σχήματα και τους παίκτες που θα κληθούν να τα «υπηρετήσουν» στο πρωτάθλημα. Ποιος ξέρει αν και τι μεταγραφές θα κάνουν τον Ιανουάριο; Ποιος ξέρει τι θα κάνει ο Φερέιρα αν και όταν ο Ρούντολφ αποθεραπευθεί πλήρως, τι θα κάνει ο Ερνέστο όταν επιστρέψει ο Φουστέρ, ή αν αποφασίσει να καθιερώσει τον Μόνχε (με τρομερά ματς εναντίον του Παναθηναϊκού πέρυσι…) στο αριστερό άκρο και «μεταθέσει» τον Μιραλάς; Είναι πολλές οι μεταβλητές και οι παράμετροι, ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε αυτές τις δύο πολύ προφανείς…
Το θέμα μας είναι ο Σισέ, ο Ριέρα και κάθε «σταρ» που φεύγει από την Ελλάδα. Το ήθελαν και οι δύο να φύγουν, αυτή είναι η άποψή μου. Λιγότερο ο Γάλλος, περισσότερο ο Ισπανός. Για τον Τζιμπρίλ, όμως, (sorry) ουδείς μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά για το ότι δεν θα ήθελε να «εξαργυρώσει» τα δεκάδες εν Ελλάδι γκολ του ακόμη και στην περίπτωση που ο Παναθηναϊκός συνέχιζε ωραία και… πολυμετοχικά, δίχως οικονομικά προβλήματα. Κατά τη γνώμη μου, η οποία όμως, είναι πολύ συζητήσιμη και σε καμία περίπτωση «σιγουράκι», θα το προσπαθούσε, αλλά δύσκολα θα έβρισκε κάτι καλύτερο από την Λάτσιο. Το έχουμε ξαναγράψει: είναι εντυπωσιακό ότι τελικά ο Τζιμπρίλ βρήκε πρόταση από «επιπεδάτη» ομάδα χάρη στα 3 «ευρωπαϊκά» γκολ του (και την πρόκριση, εναντίον της Ρόμα) και όχι χάρη στα 49 «ελληνικά» τέρματά του μέσα σε δύο σεζόν!
Τι έχει κάνει ο Σισέ στη Λάτσιο; Κατ’ αρχήν έχει αλλάξει θέση! Οσοι τον θυμάστε να γκρινιάζει επί Τεν Κάτε, στις 1-2 φορές που τον είχε δοκιμάσει ως δεξιό χαφ – εξτρέμ, ξεχάστε τα αυτά! Τις περισσότερες φορές ο Ρέχα παρατάσσει τη Λάτσιο με 4-2-3-1, φορ κλασικό τον Μίρο Κλόζε και δεξιά τον Γάλλο. Υπάρχουν παιχνίδια (όπως με τη Ρόμα) που παίζει με 4-1-3-2 και τότε ο Σισέ έρχεται πιο κοντά στον πρώτο σκόρερ της Λάτσιο, η οποία είναι πρώτη στο Καμπιονάτο (ισόβαθμη με την Ουντινέζε, από 21 βαθμούς καθεμιά, δύο περισσότερους από την Γιουβέντους που έχει ένα ματς λιγότερο) και έχει την δεύτερη καλύτερη επιθετική συγκομιδή με 16 γκολ (6 Κλόζε, 3 Ερνάνες, 2 Σκούλι, Λούλιτς, 1 Σισέ, Ρόκι, 1 αυτογκόλ) πίσω από τη Μίλαν που έχει πετύχει 23.
Ο Σισέ έχει… ξεχάσει πότε σκόραρε για τελευταία φορά, αλλά είναι βασικός και αναντικατάστατος (έχει αγωνιστεί και στα 10 ματς, έχει γίνει αλλαγή στα 4, έχει μέσο όρο συμμετοχής 84 λεπτά!). Το μοναδικό γκολ του στο Καμπιονάτο το πέτυχε στο «Σαν Σίρο» (2-2 με τη Μίλαν στην πρεμιέρα), όπου είχε χάσει άλλες δύο καταπληκτικές ευκαιρίες, ενώ στο Europa League έχει παίξει σε 5 ματς (στα δύο, με την Σπόρτινγκ Λισσαβώνας και στο τελευταίο με τη Ζυρίχη κάθισε στον πάγκο) και έχει πετύχει 3 γκολ. Τα δύο στον… προκριματικό με την Ραμποτνίτσκι από την ΠΓΔΜ (6-0 τελικό σκορ!) και άλλο ένα στην εντός έδρας γκέλα (2-2) εναντίον της Βασλούι του Λουτσιάν Σανμαρτεάν.
Σε γενικές γραμμές η Λάτσιο και τα ιταλικά media δεν είναι ούτε ενθουσιασμένοι, ούτε απογοητευμένοι από την παρουσία του. Συνυπολογίζουν ότι αγωνίζεται πολλάκις μακριά από την περιοχή, εκτιμούν τις 4 ασίστ του στο πρωτάθλημα και τις 2 στο Europa League και συνολικά ο Τζιμπρίλ παίρνει πολλούς θετικούς πόντους κυρίως λόγω της δυναμικής παρουσίας της Λάτσιο μέχρι τώρα, η οποία έχει ηττηθεί μόνο σε έναν αγώνα, εντός έδρας (όπου αντιμετωπίζει και τα περισσότερα προβλήματα με κλειστές άμυνες), στο 1-2 από την Τζένοα του Αλμπέρτο Μαλεζάνι!
Αντιθέτως, τα media αρχίζουν να «κατασπαράσσουν» τον Αλμπερτ Ριέρα, ο οποίος πωλήθηκε αντί 3 εκατ. ευρώ και ήταν εφέτος η τρίτη ακριβότερη μεταγραφή της Γαλατάσαραϊ, η οποία «σάρωσε» με Μουσλέρα (6,75 εκατ. ευρώ από Λάτσιο), Εμπουέ (3,5 εκατ. ευρώ) από Αρσεναλ, Ουιφαλούσι (2 εκατ. ευρώ) από Ατλέτικο Μαδρίτης, Φελίπε Μέλο με δανεισμό από την Γιούβε, Ελμάντερ ελεύθερο από την Μπόλτον και Ινάν, Μπαϊτάρ από την Τραμζοσπόρ.
Την προηγούμενη εβδομάδα ψηφίστηκε σε ιστοσελίδα η χειρότερη εφετινή μεταγραφή της Γαλατά, σήμερα η ιστοσελίδα της 'Milliyet' τον χαρακτηρίζει «Ισπανό τουρίστα» προφανώς λόγω και των 2,7 εκατ. ευρώ που παίρνει ετησίως, αλλά το σημαντικότερο ήταν αυτό που αποκάλυψε ο Νταβίντ Φουστέρ: «ο Ριέρα μου είπε ότι θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα»!
Ο Σισέ δεν θα το πει ποτέ αυτό! Ποτέ! «Still no goal for me, but i will NEVER give up guys» έγραψε σε ένα tweet το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής, μετά το 1-0 επί της Πάρμα. Ηταν το αγωνιστικό στυλ του Σισέ και ο ατομισμός του σε αρκετά παιχνίδια τα στοιχεία που τον έκαναν να φαίνεται «εγωιστής» σε πολλούς, όχι ο χαρακτήρας του! «I will have my time, i promise you guys, and what is important is the team, we are top of the league so its not important if i score or not» έγραψε την ίδια βραδιά σε δεύτερο tweet. Aυτός ήταν, αυτός είναι, αυτός θα παραμείνει ο «παρεξηγημένος» από πολλούς (είχε δώσει βεβαίως αφορμές) στην Ελλάδα ως «παρτάκιας» Σισέ, επειδή δέθηκε άμεσα με την κερκίδα και έβαζε το ένα γκολ μετά το άλλο.
Ηταν ευθύνη των προπονητών του να του βρουν τα κίνητρα και τον τρόπο να «μπαίνει» περισσότερο μέσα στο ματς και αν τον θυμηθούμε στα ευρωπαϊκά παιχνίδια και στα ελληνικά ντέρμπι θα διαπιστώσουμε πόσο πιο ομαδικός και ποδοσφαιρικά αλτρουιστής ήταν σε αυτά τα παιχνίδια συγκριτικά με τα υπόλοιπα… «ελληνικά». Ο Σισέ ήταν και παραμένει ένας μαχητής, ο οποίος πιθανότατα θα αποτελέσει την εξαίρεση στον κανόνα σύμφωνα με τον οποίο όσοι σταρς (συνήθως στα γεράματά τους, γι’ αυτό εκείνος και ο Ριέρα αποτελούν εξαίρεση στα 30 τους) έρχονται στην Ελλάδα, όταν φεύγουν τα κάνουν… μαντάρα.
Ο Ριέρα, αφού… ξεκίνησε τόσο ισχυρή αμφισβήτηση, δύσκολα θα τα καταφέρει. Ισως την… γλιτώσει αν η ομάδα του τα καταφέρει στο τέλος. Προς το παρόν είναι τρίτη με 18 βαθμούς πίσω από την Φενέρμπαχτσε (21) και την Τραμπζοσπόρ (19), ισόβαθμη με την Μπουγιουκσεχίρ και την Μανίσασπορ. Εχει πετύχει σε 9 ματς 15 γκολ (4 Ελμάντερ, 3 Φελίπε Μέλο, Ινάν, 2 Μπάρος, 1 Ζαν, Καζίμ), αλλά ο Ισπανός ακόμη δεν έχει κάνει σεφτέ. Μηδέν γκολ – μία ασίστ, παρότι έχασε μόνο την πρεμιέρα και έχει μπει ως αλλαγή μόνο σε ένα παιχνίδι. Ο μέσος όρος συμμετοχής του είναι 66 λεπτά, διότι έχει αντικατασταθεί σε 5 ματς, ο Τερίμ εξακολουθεί να τον εμπιστεύεται, αλλά ο Αλμπερτ έχει την ίδια ατυχία με την περυσινή: η Γαλατά δεν συμμετέχει στην Ευρώπη (κατετάγη 8η πέρυσι!). Σκούρα τα πράγματα και ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο επιστροφής του στον Ολυμπιακό.
Αντίθετα, για τον Τζιμπρίλ κάτι τέτοιο είναι απίθανο. Κι ας λέει ο Τσάκας τα δικά του…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου