Αν και θέλει κάποιος να είναι αισιόδοξος, χρειάζεται να περάσουν πολλά χρόνια ίσως και μια ολόκληρη γενιά.

Τελικά μερικά πράγματα και νοοτροπίες παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο όπως φάνηκε και από την επίσκεψη της Ντόρας-Δρακουμέλ-Μητσοτάκη στην περιοχή μας πρίν από μερικές μέρες.

Γίναμε λοιπόν για μία ακόμη φορά μάρτυρες καταστάσεων και πρακτικών που συμβαίνουν στην χώρα μας από την περίοδο της μεταπολίτευσης και μετά....

Άνθρωποι να τρέχουν από πίσω να προλάβουν να κάνουν χειραψία και να μιλήσουν με έναν από τους κύριους εκπροσώπους και υπευθύνους της κατάστασης που έχει βρεθεί η χώρα σήμερα.

Διάφοροι γραβατωμένοι χορηγοί να σκορπούν τα χρήματα τους για να στηρίξουν τους δήθεν μεσσίες της πατρίδος, μόνο και μόνο για να θρεψουν την πείνα που έχουν για επίδειξη και μεγαλομανία. Και όμως οι ίδιοι κύριοι δεν έχουν δώσει cent τσακιστό για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη και την ευημερία του τόπου τους.

Ένα τόπο που τον βλέπουν να μαραζώνει και αυτοί σφυρίζουν αδιάφορα. Το μόνο που τους ενδιαφέρει και περιμένουν είναι οι επόμενες Τοπικές εκλογές.

Εκεί που θα τρέξουν πάλι να φωνάξουν και υπερασπιστούν ανάξιους υποψηφίους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς να σύρει ό ένας στα Δικαστήρια τον άλλον ξεφτιλίζοντας και ευτελίζοντας τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και την ίδια μας την περιοχή στα μάτια τρίτων, παραμελώντας εντελώς βασικές ανάγκες του Δήμου και των Δημοτών.

Αν και θέλει κάποιος να είναι αισιόδοξος, με όλα αυτά που γίνονται και βλέπει συμπεραίνει ότι για να αλλάξει η νοοτροπία όλων μας χρειάζεται να περάσουν πολλά χρόνια. Ίσως και μια ολόκληρη γενιά. Η γενιά που ήταν η κύρια υπεύθυνη για το κατάντημα γενικότερα της χώρας μας και ειδικότερα της περιοχής μας.