Η Συνθήκη αυτή περιέχει ρήτρα που επιτρέπει σε ένα κράτος- μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποχωρήσει οικειοθελώς, και μόνο οικειοθελώς, στο σύνολό του.

Written By Homosapien on 30 Μαΐ 2012 | 13:59



 Γράφει ο Νίκος Μηλοπίδης

Στην παρούσα χρονική στιγμή, ο μόνος νόμιμος τρόπος για να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη μια χώρα -μέλος, είναι η εφαρμογή του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Η Συνθήκη αυτή περιέχει ρήτρα  που επιτρέπει σε ένα κράτος- μέλος της Ευρωπαϊκής  Ένωσης να αποχωρήσει οικειοθελώς, και μόνο οικειοθελώς, στο σύνολό του. Tο άρθρο 50 της ενοποιημένης έκδοσης της Συνθήκης αναφέρει ότι «κάθε κράτος -μέλος μπορεί να αποφασίσει την αποχώρησή του από την ΕΕ, αρκεί να διαπραγματευτεί και να καταλήξει σε.........
μια συμφωνία για τον καθορισμό των διαδικασιών της απόσυρσής του».
Η Συνθήκη δεν εμπεριέχει ρήτρα που να επιτρέπει σε μια χώρα να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, αλλά ταυτόχρονα να παραμείνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς, με σημερινούς όρους, οικειοθελής αποχώρηση από το ευρώ ισούται με αποχώρηση και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Παρά ταύτα, παρέχεται η δυνατότητα για την χώρα που θα αποφάσιζε να βγει από Ευρωζώνη και Ευατωπαϊκή Ένωση η εκ νέου  διαπραγμάτευση για είσοδο στην ΕΕ με άλλο νόμισμα, (μοντέλο-Ηνωμένου Βασίλειου).
1ο σενάριο:
Αν η Ελλάδα επέλεγε με δική της πρωτοβουλία να κάνει χρήση του άρθρου 50 της Συνθήκης, σενάριο που δεν εξετάζεται, η επάνοδος στη δραχμή δε θα επηρέαζε το καθεστώς των ομολόγων που κατέχουν ξένοι ομολογιούχοι, γιατί θα εφαρμοζόταν το ελληνικό δίκαιο. Ακόμα και στο ενδεχόμενο της πτώχευσης, δηλαδή, θα αποπλήρωνε το χρέος στους μη θεσμικούς δανειστές (ΔΝΤ-ΕΕ) σε δραχμές, χωρίς νομικές κυρώσεις, τυπώνοντας όσες δραχμές απαιτούνται για  την απόσβεση της οφειλής.
Μελέτη των νομικών τμημάτων των Πανεπιστημίων Νέας Υόρκης, Σικάγου και Duke, που καταρτίστηκε το Φεβρουάριο του 2011, αναφερόμενη στο γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών ομολόγων διέπεται από το ελληνικό δίκαιο, κάνει λόγο για την ιδιαιτερότητα -πλεονέκτημα της Ελλάδας που την ξεχωρίζει από την πτώχευση της Αργεντινής, της οποίας το χρέος ήταν σε ξένο νόμισμα και υπαγόταν σε ξένο (Βρετανικό ή Αμερικανικό) δίκαιο.
Σήμερα, περίπου το 93% των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου υπάγονται στο ελληνικό δίκαιο, κάτι που σημαίνει πως η Ελληνική Βουλή μπορεί να αλλάξει – αναδρομικά- όποτε κρίνει αναγκαίο, τους όρους έκδοσής τους, ήτοι το ποσό αποπληρωμής, τα επιτόκια, τη διάρκεια αποπληρωμής κ.α.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου