Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, ηγετικού και ιδρυτικού στελέχους του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ[2]
Σε προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο: «Τα ποντίκια εγκαταλείπουν το πλοίο του ΠΑΣΟΚ», έκανα λάθος στις εκτιμήσεις μου, εκφράζοντας την πεποίθησή μου ότι πολλοί θα εγκαταλείψουν το ΠΑΣΟΚ, προβλέποντας την επερχόμενη κατάρρευσή του.
Τελικά οι βουλευτές (βολευτές στην κυριολεξία) του ΠΑΣΟΚ προτίμησαν για την εξυπηρέτηση των καθαρά ιδιοτελών προσωπικών τους συμφερόντων να ξεπουλήσουν την πατρίδα, για την οποία δήθεν κόπτονται οι περισσότεροι. Δεν είναι φυσικά οι μόνοι...
Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η φθορά της συνείδησης τους μπορούσε να φτάσει σε σημείο να μην αντιλαμβάνονται πια απολύτως τίποτε εκτός από το προσωπικό τους συμφέρον, κι’ ας αφανίζεται ο τόπος.
Ο εξανδραποδισμός τους και η πώρωση της συνείδησής τους έφθασε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να τους γίνει δεύτερη φύση ή μάλλον - για να κυριολεκτώ -αυτή η ίδια η φύση τους.
Δεν είναι σε θέση πια λόγω διαφθοράς να αντιληφθούν το καταστροφικό έργο ενάντια στη χώρα μας που έχουν αναλάβει να φέρουν σε πέρας. Είναι πια επικίνδυνοι και γι’ αυτό το λόγο.
Το μόνο που απομένει είναι να εκδιωχθούν από την κυβέρνηση και την εξουσία με όποιον τρόπο είναι δυνατόν. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να τους αφήσει στην προδοτική τους συμπεριφορά. Πρέπει να αντιδράσει εγκαίρως, πριν είναι αργά.
Ήδη βρισκόμαστε στο παρά πέντε και τα σημάδια της καταστροφής κυρίως στα εθνικά θέματα είναι οφθαλμοφανή.[3]
Την εξέλιξη αυτή είχα επισημάνει ήδη με την παραίτησή μου από το ΠΑΣΟΚ το 1977, καταγγέλλοντας τότε τον Ανδρέα Παπανδρέου και την ηγετική του ομάδα, ότι πρόδωσε τις αρχές της διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη και τα όνειρα και τις προσδοκίες του ελληνικού λαού.
Στην παραίτησή μου, που πήρε τη μορφή βιβλίου, σε ένα σημείο αναφέρω τα εξής προφητικά: «Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, τα πρώτα αχνάρια, τις πρώτες αμυδρές ενδείξεις ότι ακολουθούμε λαθεμένη τακτική, άρχισα ν’ αποκτώ με το κυνήγι των παλαιοκομματικών και τη μέθοδο που ακολουθούσε το κίνημα τότε… Από κει και πέρα μου ήταν τελείως ξεκάθαρο ότι ακολουθούμε καθοδική πορεία… Και δεν υπάρχει καμιά, μα καμιά απολύτως ένδειξη ότι ο κατήφορος αυτός θα σταματήσει».[4] Αυτά για το ΠΑΣΟΚ τότε.
Έτσι όπως τα έγραψα τότε, δηλαδή στην παραίτησή μου το 1977, έτσι εξελίχτηκαν τα πράγματα στην πατρίδα μας έκτοτε.
Δεν μπορούσα τότε να φανταστώ ( η φαντασία μου και η ανεξάρτητη και ανιδιοτελής κριτική μου σκέψη δεν μπορούσε να φθάσει σε τέτοιο επίπεδο) ότι ο κατήφορος αυτός θα έφθανε έως το σημείο αφανισμού της πατρίδας μας, όπως προγραμματίστηκε συνειδητά από τον Ανδρέα Παπανδρέου και προγραμματίζεται επίσης συνειδητά από τον υιό του Ανδρέα Παπανδρέου Γιώργο Παπανδρέου και την οικογένειά του.
Για να συνοψίσω σήμερα επιγραμματικά (με λίγες λέξεις) την εξελικτική πορεία του ΠΑΣΟΚ από την ημερομηνία της παραίτησής μου έως σήμερα αναφέρω ότι: ο Ανδρέας Γεωργίου Παπανδρέου[5] άνοιξε το λάκο της Ελλάδας, ο Κώστας Σημίτης έβαλε το φέρετρο μέσα στο λάκκο και ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου προσπαθεί με κάθε τρόπο και κάθε μέσο (βλ. σοκ και δέος) να βάλει την ταφόπλακα.[6]
Πρέπει να εμποδίσουμε τους ασυνείδητους νεκροθαύτες του ανθελληνικού επιτελείου του να επιτελέσουν το ανούσιο έργο τους, το προδοτικό αυτό έγκλημα κατά της πατρίδας μας. Θα αποτελεί αφανισμό όλης μας της ιστορικής διαδρομής ως έθνους και ως λαού! Πρέπει ο Έλληνας πατριώτης να συνειδητοποιήσει ότι βρισκόμαστε σε οριακό σημείο: Ή υπάρχουμε ως Έλληνες ή επήλθε το τέλος.
Συγκεκριμένα ό Γιώργος Παπανδρέου, η οικογένειά του και η κυβέρνησή του βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών κύκλων και κυρίως των ΗΠΑ και της Γερμανίας:
Πρώτον για να παραδώσει την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Θράκη, τη Μακεδονία και την Ήπειρο στους γείτονές μας δια της μεθόδου της διολίσθησης, δηλαδή ντε φάκτο.[7] Το σχέδιο για τη Θράκη προχωρά συστηματικά και μεθοδευμένα, ενώ τα άλλα βρίσκονται σε εξέλιξη. Πιστεύουν οι κύκλοι αυτοί ότι ο Έλληνας λόγω της αποχαύνωσης από το καταναλωτικό πρότυπο, που εφάρμοσε ο Ανδρέας Παπανδρέου πρωταρχικά, δεν θα αντιδράσει, λόγω διαφθοράς και σήψης που επιφέρει αυτό το σύστημα της καταναλωτικής αποχαύνωσης και αποκτήνωσης.
Δεύτερον για να ξεπουλήσει τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας κοψοχρονιάς, για τα οποία έχυσαν ποταμούς αιμάτων οι Έλληνες στην μακραίωνη ιστορία τους.[8]
Τρίτον για να μεταβάλει την Ελλάδα σε μια πολυπολιτισμική, πολυφυλετική και πολυεθνική χώρα, όπου οι Έλληνες θα αποτελούν μειονότητα υπό εξαφάνιση, ανάμεσα στις ξένες φυλές και εθνότητες και
Τέταρτον για να την υπαγάγει ως προτεκτοράτο στη Νέο – Οθωμανική Τουρκία, για να την ελέγχει.[9]
Γιατί όπως είπε πολύ σωστά ο ιστορικός της Αριστεράς Νίκος Σβωρόνος και επαληθεύεται σήμερα, με την αφύπνιση των Ελλήνων πατριωτών (όχι των εθνομηδενιστών «εκσυγχρονιστών και διεθνιστών» από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά), ο Έλληνας έχει την αντιστασιακή φύση μέσα του και συνεπώς δεν υποτάσσεται εύκολα.
Πρέπει λοιπόν κάποιος να τον ελέγχει.[10] Ας θυμηθούμε και το τραγούδι, που εκφράζει εύγλωττα τη φύση του Έλληνα, όπως την έγραψε ο Ρίτσος και τη μελοποίησε ο Μϊκης Θεοδωράκης: «Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις εκεί που πάει να σβήσει..». Απόδειξη η Κϊνηση Αγανακτισμένων Πολιτών, που «πετιέται, φουντώνει και θεριεύει»!
Πρέπει λοιπόν κάποιος να τον ελέγχει. Και αυτός ο κάποιος είναι η Νέο –Οθωμανική Τουρκία, στην οποία ανατέθηκε αυτός ο ρόλος από τις ΗΠΑ και τους λοιπούς «άσπονδους φίλους και συμμάχους μας».
[1] Μυς ίσον τρωκτικό.
[2] Ο Δαμιανός Βασιλειάδης, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ και γενικός Γραμματέας του ΠΑΚ Δυτικής Γερμανίας, Δυτικού Βερολίνου 1973 -1974, υπήρξε και υπεύθυνος του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του Κινήματος επί ΠΑΚ και ΠΑΣΟΚ 1973 – 74, υπεύθυνος για τη συγγραφή της 3ης του Σεπτέμβρη, στην οποία συνετέλεσε τα μέγιστα και επιπλέον μέλος της Πρώτης Κεντρικής Επιτροπής. Βλ. το βιβλίο του Ο μύθος του Ανδρέα ή οι θεωρητικές βάσεις της Ένωσης Κέντρου, του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η πρακτική τους κατάληξη, εκδ. «Εναλλακτικές εκδόσεις», Αθήνα 2007. Το βιβλίο αυτό είναι το μοναδικό αυθεντικό ντοκουμέντο για την ιστορία του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ έως την παραίτησή του το 1977. Δεν υπάρχει άλλο, ούτε η ιστορία αυτή μπορεί να γραφτεί από άλλον. Σημαντικό στην περίπτωση αυτή είναι να διαψεύσω πολλούς μύθους ανάμεσα στους άπειρους ότι την 3η του Σεπτέμβρη την έγραψε τάχα ο Κώστα Λαλιώτης και ο Κώστας Σημίτης. Η αλήθεια είναι ότι η συμβολή τους ήταν από μηδαμινή έως ασήμαντη. Τα περισσότερα στο βιβλίο μου. Η «συνομωσία της σιωπής» που επέβαλε το σύστημα δεν επέτρεψε να λάμψει η αλήθεια.
[3] Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει και πέτρες να τρώω, αντί να πάθει η πατρίδα μου κάτι ανεπανόρθωτο. Την οικονομία μπορούμε να την επανορθώσουμε ακόμη και μετά από αιώνες, αν χρειαστεί, όμως εθνικές καταστροφές δεν αναστρέφονται. Αυτό διδάσκει η ιστορία.
[4] Βλ. Δαμιανός Βασιλειάδης, ΠΑΚ – ΠΑΣΟΚ, μύθος και πραγματικότητα, εκδόσεις «Διάλογος», Αθήνα 1977, σ. 12- 13. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η παρουσία και πολιτική δράση της δυναστείας Παπανδρέου σχετίζεται με εθνικές καταστροφές. Για το λόγο αυτό ο καθηγητής Τζέιμς Πέτρας μίλησε για την «Κατάρα των τριών Παπανδρέου», όπου εξηγεί την περίπτωση. Βλ. ιστολόγιό μου, όπου περιλαμβάνεται το άρθρο του, καθώς και στην εφημερίδα «Αντιφωνητής».
[5] Ο Γιάννης Αλευράς είπε κάποτε: «Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι απαράδεκτος, είναι επικίνδυνος, είναι ο ολετήρας της Ελλάδας είναι…είναι…», βλ. Γιάννης Καψής, Ζεϊμπέκικο και κόκα κόλα. Για να ανατείλει ο ήλιος πρέπει να δύσει», εκδ. «Λιβάνης», Αθήνα, 2005, σ. 331-332 και Δαμιανός Βασιλειάδης, Ο μύθος του Ανδρέα… ό.π., σ. 348.
[6] Για όποιον έχει πραγματικό ενδιαφέρον να μάθει την αλήθεια των λεγομένων μου, που για ουκ ολίγους μπορούν να φανούς ως αποκυήσεις επιστημονικής φαντασίας, ας ανατρέξει στις πάρα πολλές αναλύσεις μου στο συγκεκριμένο θέμα, καθώς και στα βιβλία μου, που διερευνούν και εξηγούν το φαινόμενο της προδοσίας, γιατί τελικά περί αυτού πρόκειται. Τα βιβλία εκτός από αυτό που ανέφερα προηγουμένως είναι επιπλέον και το βιβλίο μου: Δημοκρατικός Σοσιαλισμός ή το όραμα του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η εφαρμογή του στην πράξη». Επίσης πάμπολλα άρθρα και αναλύσεις μου στο ίδιο θέμα στο ιστολόγιό μου: www.damonpontos.gr.
[7] Δεν θα δίσταζαν οι κύκλοι του ΝΑΤΟ που βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία να πράξουν το ίδιο και με την Ελλάδα, αν τους έπαιρνε, όμως για διάφορους λόγους που δεν είναι του παρόντος δεν τον επέλεξαν, αλλά επέλεξαν έναν άλλο αποτελεσματικότερο και χωρίς βομβαρδισμούς, δηλαδή τη μέθοδο της οικονομικής εξουθένωσης και παραλυσίας, για να γίνουμε τελικά έρμαιο των ορέξεών τους, αναθέτοντας το ρόλο αυτό στο ΠΑΣΟΚ και στα εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας. Υπάρχουν σ’ αυτή τη χώρα και εφιάλτες και δωσίλογοι και κουϊσλιγκς. Χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσε να επέλθει ποτέ καμιά καταστροφή της χώρας μας. Ο εχθρός πάντοτε είναι εντός των τειχών.
[8] Γι’ αυτό ισχυρίζομαι μετ’ επιτάσεως ότι η κρίση στην Ελλάδα δεν είναι πρωταρχικά οικονομική, μα ούτε πολιτική, αλλά κατ’ ουσίαν πολιτισμική, δηλαδή κρίση αρχών και αξιών. Εξ ου και η διαφθορά.
[9] Ο συνειδητός και προγραμματισμένος εποικισμός της Ελλάδας από στίφη λαθρομεταναστών ( και όχι όπως ισχυρίζονται οι περισσότεροι και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας «μετανάστες», από τους εκπροσώπους του κεφαλαίου στην πατρίδα μας Νέα Δημοκρατία και κυρίως ΠΑΣΟΚ, αυτούς τους σκοπούς υπηρετεί.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου