O παραλογισμός στις αγορές όλου του κόσμου αντικατοπτρίζει την αντίφαση των οικονομικών fundamentals. Διαφορετικές είναι οι ερμηνείες τού γιατί οι λιανικές πωλήσεις στις ΗΠΑ βελτιώνονται, ενώ από την άλλη η ανεργία παραμένει σε απελπιστικά υψηλά επίπεδα άνω του 9%, οι κατασχέσεις ακινήτων συνεχίζουν να αυξάνονται και να συρρικνώνονται οι πιστωτικές κινήσεις των καταναλωτών. Και τού γιατί οικονομίες οι οποίες εξαρτώνται από τις εξαγωγές των προϊόντων τους όπως η οικονομία της Γερμανίας, της Βραζιλίας και κάποιων ασιατικών καλπάζουν, ενώ τα νομίσματά τους -το ευρώ που έχει ανατιμηθεί 5% έναντι του δολαρίου από τις 10 Ιανουαρίου, και το βραζιλιάνικο ρεάλ που έχει εκτιναχθεί στα ύψη- γίνονται ολοένα ακριβότερα.Πάντως, η αφορμή για τον παραλογισμό αυτόν εδράζεται στην παρατεταμένη πολιτική του «τζάμπα» χρήματος και του «φθηνού» δολαρίου που διατηρεί η Federal Reserve πυροδοτώντας μια έκρηξη κερδοσκοπικών κεφαλαίων, που ενδέχεται να προκαλέσουν την επόμενη παγκόσμια «φούσκα» στην οικονομία. Ο πρόεδρος της Fed Μπεν Μπερνάνκι έχει κρατήσει τα επιτόκια στα μηδενικά επίπεδα του 0-0,25% από τον Δεκέμβριο του 2008 και, παράλληλα, εφαρμόζει και την ποσοτική χαλάρωση ύψους 600 δισ. δολαρίων, αγοράζοντας αφειδώς ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου.
Σκεφθείτε το, όμως. Ο κ. Μπερνάνκι αντιμετωπίζει σφοδρή κριτική στην προσπάθειά του να σώσει την οικονομία. Αλλά τα σχεδόν 15 εκατομμύρια των Αμερικανών ανέργων, οι μισοί από τους οποίους δεν έχουν δουλειά εδώ και 2 χρόνια ή περισσότερο, θα πληρώνουν το τίμημα. Η αντίδραση των υπερσυντηρητικών κύκλων σε κάθε πρόταση εξόδου από την κρίση έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Αυτή τη φορά όμως ο μεγαλύτερος θόρυβος προέρχεται από τις ξένες κυβερνήσεις, που διαμαρτύρονται επειδή η Fed με τις ενέργειές της έχει αποδυναμώσει το δολάριο.
Στο τέλος βέβαια μόνο μία άποψη θα αποδειχθεί σωστή. Οι αγορές μπορεί να παραμένουν παράλογες για αρκετό χρονικό διάστημα, αλλά όταν η πραγματικότητα διαφανεί και οδηγήσει στο σκάσιμο της «φούσκας», τότε οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές για τις κυβερνήσεις και τους επενδυτές. Η πλημμυρίδα νέου φθηνού χρήματος έχει δουλέψει τόσο καλά ώστε έχουν αρχίσει να δημιουργούνται έντονοι φόβοι ότι οι φούσκες έχουν ήδη επανακάμψει. Είναι τέτοιοι οι φόβοι για τη δημιουργία «φούσκας» στις οικονομίες που προσελκύουν τις εισροές του «καυτού χρήματος», ώστε η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις προσπαθούν να παγώσουν το κλίμα στις αγορές τους. Αρκετές χώρες αρχίζουν και υιοθετούν τον έλεγχο κεφαλαίων, προκειμένου να σταματήσουν τις βραχυπρόθεσμες εισροές του κερδοσκοπικού χρήματος, οι οποίες οδηγούν τα νομίσματά τους στα ύψη και φουσκώνουν τις άλλες αξίες.
Μια σειρά από ποικίλες πολιτικές αλλαγές με στόχο την επιβράδυνση των εισροών του κερδοσκοπικού χρήματος, έχουν αρχίσει να υιοθετούνται από τις κυβερνήσεις των αναδυόμενων αγορών, όπως της Βραζιλίας. Ηδη το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε νέα φορολογία στα ΑDRs των βραζιλιάνικων επιχειρήσεων που διαπραγματεύονται στη Wall Street. Επίσης, οι κυβερνήσεις της Ινδίας, της Ταϊβάν, της Ινδονησίας και της Ταϊλάνδης προειδοποίησαν για παρεμβάσεις στις ροές του «καυτού χρήματος» που κυνηγά τις υψηλές αποδόσεις.
Βέβαια, οι κινήσεις αυτές είναι ήπιες, υπογραμμίζουν ωστόσο τις αλλαγές με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωπες χώρες, στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν τη ραγδαία ανατίμηση των νομισμάτων τους έναντι του δολαρίου και τις πληθωριστικές φούσκες στις αξίες τους. Οι κίνδυνοι αυτοί έχουν μεγεθυνθεί από την κερδοσκοπική συναλλαγματική πολιτική της Κίνας. Η άρρωστη ισοτιμία γουάν-δολαρίου έχει αποτέλεσμα τα νομίσματα των άλλων αναδυόμενων αγορών να κάνουν ράλι τόσο έναντι του δολαρίου όσο και έναντι του κινεζικού νομίσματος. Η πολιτική αυτή του Πεκίνου έχει μεν διατηρήσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα το κόστος για τους Κινέζους βιομηχάνους, από την άλλη όμως έχει εκτινάξει στα ύψη το κόστος των άλλων αναδυόμενων νομισμάτων και των προϊόντων τους, τα οποία ανταγωνίζονται τα κινεζικά προϊόντα.
Παίζει ρόλο και η αντίφαση των οικονομικών fundamentals, η οποία έχει οδηγήσει τους επενδυτές σε διαμετρικά αντίθετες απόψεις σε οτιδήποτε, από τις προοπτικές ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας ώς την ύπαρξη του πληθωρισμού.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου