του Γιάννη Τριήρη
Η κυβέρνηση θεωρεί επιτυχία, το αποτέλεσμα της άτυπης Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε.. Η αξιωματική αντιπολίτευση το θεωρεί απλώς μια «ανακούφιση» και εμμένει στην αλλαγή των όρων του Μνημονίου. Το ποιος έχει δίκιο θα διαφανεί στο μέλλον. Στην παρούσα φάση το ζητούμενο είναι ποια ακριβώς είναι τα ανταλλάγματα που θα πρέπει να δώσουμε για την απόφαση των εταίρων μας να μας δώσουν πίστωση χρόνου. Γιατί, αυτή είναι η αλήθεια. Πίστωση χρόνου πήραμε επί της ουσίας,. Ή όπως υποστηρίζουν οι απαισιόδοξοι, η απόφαση για την επιμήκυνση, μας ξέσφιξε την θηλιά από το λαιμό, αλλά μας έσφιξε τα δεσμά στα χέρια.
Γιατί οι δεσμεύσεις που μας ζητούνται , ως αντάλλαγμα για την επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου των 110 δις ευρώ με μειωμένο επιτόκιο , είναι πολλές και δυσβάστακτες και δεν αφορούν μόνο την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας μας είτε πρόκειται για ιδιωτικοποιήσεις, είτε για πώληση περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου . Αφορούν και νέες δραστικές περικοπές μισθών και επιδομάτων στο δημόσιο , αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Αφορούν περιστολές των δαπανών μας κατά περίπου κατά 15 δις ευρώ και βέβαια αύξηση των φορολογικών μας εσόδων κατά περίπου 7 δις ευρώ.
Ήδη η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου στο δημόσιο. Το θέμα , όμως, είναι ότι αυτή η μεταρρύθμιση , γίνεται εν μέσω οικονομικής κρίσης, που είναι βέβαιο ότι τελικά δεν θα οδηγήσει στην λεγόμενη απονομή δικαιοσύνης , για την κατάργηση των ανισοτήτων που υπάρχουν πράγματι στις αμοιβές των εργαζομένων στο δημόσιο. Θα γίνει με κριτήρια εξοικονόμησης πόρων , πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα γίνει ουδεμία αναπροσαρμογή μισθών προς τα πάνω, αλλά εξίσωση των μισθών προς τα κάτω σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους. Αυτό είναι προαποφασισμένο και θα αποδειχτεί τάχιστα με την παρουσίαση του ενιαίου μισθολογίου στο δημόσιο.
Μάλιστα ήδη έχει βρεθεί και επικοινωνιακά ο τρόπος που θα παρουσιαστούν αυτές οι συνολικές μειώσεις των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, που σημειωτέον δεν είναι οι πρώτες που θα γίνουν, αφού έχουν προηγηθεί οι οριζόντιες μειώσεις σε μισθούς και επιδόματα, από την άνοιξη , καθώς και η κατάργηση ή ο περιορισμός των δώρων.
Επικοινωνιακά λοιπόν η κυβέρνηση , θα ισχυριστεί , ότι ο μέσος μισθός στο δημόσιο τομέα ξεπερνά τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα κατά περίπου 20%-25%, όταν οι ώρες εργασίας είναι κατά 10% λιγότερες από ότι στις ιδιωτικές επιχειρήσεις , καθώς και ότι οι μισθολογικές δαπάνες στην χώρα μας, βρίσκονται κοντά στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης .
Μάλιστα, στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης είναι ακόμη και η αύξηση των ωρών εργασίας στο δημόσιο τομέα, ώστε εκτός από μισθολογική εναρμόνιση μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα , η κυβέρνηση κατ εντολή των δανειστών μας θέλει να υπάρξει και ευθυγράμμιση ως προς το ωράριο εργασίας.
Μάλιστα τα μέτρα αυτά , εν πολλοίς έχουν προταθεί από την τρόικα και η κυβέρνηση καλείται τώρα να τα συγκεκριμενοποιήσει και να τα εφαρμόσει τάχιστα. Ασφαλείς πληροφορίες μιλούν για αύξηση των ωρών εργασίας στο δημόσιο στις 8 από 7ώρες που είναι σήμερα , μειώσεις μισθών μέσω ενιαίου μισθολογίου και κατάργησης σχεδόν όλων των επιδομάτων και τέλος περιορισμός της μισθολογικής εξέλιξης με νέους όρους και προϋποθέσεις για την χρονολογική ωρίμανση και τις προαγωγές.
Βέβαια , εκ των ουκ άνευ θα πρέπει να θεωρείται και η κατάργηση δημοσίων φορέων και οργανισμών, το πάγωμα προσλήψεων στο δημόσιο, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι συγχωνεύσεις όπως ήδη γίνονται στα σχολεία και τα νοσοκομεία, η περικοπή κοινωνικών επιδομάτων , όπως το ανεργίας και το ΕΚΑΣ , η περαιτέρω συρρίκνωση του Προγράμματος >Δημοσίων Επενδύσεων. Και ταυτόχρονα η εκ νέου αναθεώρηση του φορολογικού για την είσπραξη ακόμη περισσότερων φόρων.
Στον ιδιωτικό τομέα, τα πράγμα θα συνεχίσουν να είναι αποκαρδιωτικά, καθώς , ήδη με τις επιχειρησιακές συμβάσεις και οσονούπω με τις ατομικές θα υπάρξουν δραματικές περικοπές μισθών, προς χάριν της ανταγωνιστικότητας.
Πως θα αντιμετωπισθούν όλα αυτά τα προβλήματα είναι δύσκολο να το προβλέψει κανείς. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η «υψηλή διπλωματία» του πρωθυπουργού, -έστω και αν ως υπόθεση εργασίας παραδεχτούμε ότι είναι σωστή-, θα πρέπει να βρει πρακτική εφαρμογή . Και δυστυχώς εκλείπουν αυτοί που θα την εφαρμόσουν, με τον ενδεδειγμένο τρόπο για την αποφυγή μεγαλύτερων πληγμάτων στην ήδη διαρρηγμένη κοινωνική συνοχή.
NEWSCODE.GR
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου