Καθώς η ανθρωπότητα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τα γεγονότα αυτής της εποχής, κάποιοι πιστεύουν ότι οι 7 Σφραγίδες της Αποκάλυψης έχουν αρχίσει να ανοίγουν μία μία…
Στις αρχές Μαρτίου, στις 8 του μήνα συγκεκριμένα, σε μια αρκετά κοσμοπολίτικη μαρίνα των ΗΠΑ, οι ιδιοκτήτες των σκαφών, που βρέθηκαν εκεί αντίκρισαν ένα ασυνήθιστο θέαμα....
Εκατοντάδες χιλιάδες νεκρά ψάρια, επέπλεαν στην επιφάνεια της μαρίνας , κάνοντάς την να μοιάζει με ένα ασημένιο αλλά δυσοίωνο χαλί . Τα νεκρά ψάρια ήταν σαρδέλες αμέτρητα κοπάδια από σαρδέλες, που για κάποιον ανεξήγητο λόγο βρίσκονταν νεκρές στην επιφάνεια του νεκρού, ενώ και ο βυθός της μαρίνας ήταν επίσης στρωμένος με νεκρά ψάρια. Καθώς το φαινόμενο δεν είχε εξήγηση, οι αναλύσεις του νερού που έγιναν έδειξαν ότι δεν υπήρχε κάποιος παράγων που να οδηγήσει χιλιάδες ψάρια στο θάνατό τους και πολλοί υπέθεσαν ότι είχαν απλώς τον προσανατολισμό τους και δεν μπόρεσαν να επιζήσουν στο φτωχό από οξυγόνο νερό της μαρίνας. Αυτό έφερε στο μυαλό πολλών τα εκατομμύρια νεκρά ψάρια και πουλιά που είχαν βρεθεί επίσης νεκρά σε κάποιες περιοχές των ΗΠΑ. Καθώς τα νεκρά ψάρια και πουλιά θεωρούνται δυσοίωνο γεγονός, πολλοί είχαν συνδέσει τότε την εμφάνισή τους, με τις εκτεταμένες πρωτοφανείς πλημμύρες στην Αυστραλία λίγες μέρες μετά και την αρχή της εξέγερσης των πληθυσμών της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής ενάντια στα καθεστώτα τους και πολλοί είχαν συνδέσει αυτά τα γεγονότα είτε με το 2012 που σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγια θα σηματοδοτήσει την αρχή της καταστροφής του κόσμου μας, ή και με τις θεωρίες της Αποκάλυψης, όπως περιγράφονται στο βιβλίο του Ιωάννη. Αυτός ήταν ο λόγος που έκανε εκείνους που ασπάζονται αυτές τις θεωρίες, ότι κάτι κακό θα συνέβαινε τις επόμενες μέρες. Τις ίδιες εκείνες μέρες τα στρατεύματα του Συνταγματάρχη Καντάφι στη Λιβύη, σφυροκοπούσαν τις θέσεις των εξεγερμένων στις βόρειες ακτές της Λιβύης, μια και το καθεστώς Καντάφι είχε αποφασίσει να αντιμετωπίσει με την βία των όπλων, τους εξεγερμένους, αρνούμενος να δεχτεί την απαίτησή τους να παραιτηθεί, όπως είχε συμβεί τον προηγούμενο μήνα με τον Μπεν Άλι της Τυνησίας και με τον Χόσνι Μουμπάρακ στη Αίγυπτο. Έτσι η εξέγερση είχε μεταβληθεί σύντομα σ’ ένα κανονικό εμφύλιο, με εκατοντάδες ή χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες μια και κανείς δεν μπορούσε να υπολογίσει τον ακριβή αριθμό των θυμάτων.
Τρεις μέρες αργότερα, οι θιασώτες των θεωριών της Αποκάλυψης είχαν την απάντησή τους για κάτι που ήταν βέβαιοι ότι θα συμβεί. Κάτω από την επιφάνεια του Ειρηνικού, λίγο έξω από τις ακτές της Ιαπωνίας, η τεκτονική πλάκα του Ειρηνικού συγκρούστηκε με την τεκτονική πλάκα της Ευρασίας και καθώς η μία πλάκα υποχώρησε κάτω από την πίεση της άλλης, βυθίστηκε προς τα κάτω, δημιουργώντας ένα κενό, που καλύφθηκε από τα νερά του Ειρηνικού δημιουργώντας και ένα τεράστιο παλιρροϊκό κύμα, όπως είχε συμβεί και τα Χριστούγενα του 2004 στην περιοχή του Ινδικού, δημιουργώντας ένα τσουνάμι, που είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο περίπου 275.000 ατόμων, στις παράκτιες γύρω περιοχές , ακόμη και στην Αφρική. Ο σεισμός της Ιαπωνίας έφτασε τελικά τα 9 ρίχτερ, ο τέταρτος μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί, από τότε που καταγράφονται οι σεισμοί στον πλανήτη. Τα κτίρια της Ιαπωνίας, που είναι και η πιο σεισμογενής περιοχή του κόσμου και κατασκευάζονται με ειδικές ανθεκτικές προδιαγραφές άντεξαν τον σεισμό με ελάχιστες απώλειες. Δεν ήταν ικανά όμως να αντέξουν και το «τέρας» που ερχόταν από τη θάλασσα. Το γιγαντιαίο τσουνάμι που σηκώθηκε είχε ύψος μεγαλύτερο από δέκα μέτρα και ήδη κατευθυνόταν με ταχύτητα 800 χιλιομέτρων την ώρα προς τις ακτές της Ιαπωνίας. Παρά τις άμεσες προειδοποιήσεις των αρχών ο χρόνος που μεσολάβησα δεν ήτα αρκετός, ούτε για να προλάβουν οι κάτοικοι να καταλάβουν τι συνέβαινε. Το τσουνάμι που όσο πλησίαζε τις ακτές έχανε σε ταχύτητα, αλλά κέρδιζε σε ύψος, έπεσε στις ακτές της Ιαπωνίας. Το τι επακολούθησε είναι δύσκολο να περιγραφεί καθώς τα ορμητικά νερά του Ειρηνικού έπεσαν πάνω στις παράκτιες πόλεις, παρασύροντας σπίτια, μεγάλα και μικρά πλοία, αυτοκίνητα και φυσικά ανθρώπινες ζωές. Την επόμενα μέρα τα τηλεοπτικά κανάλια όλου του κόσμου έδειχναν τις εικόνες της καταστροφής με υπότιτλο συνήθως το πολύ χαρακτηριστικό «Εικόνες Αποκάλυψης». Όταν τα νερά αποσύρθηκαν, όλοι μπόρεσαν να δουν της εικόνα της καταστροφής που πραγματικά μόνο ο τίτλος «Εικόνες Αποκάλυψης» μπορούσε να περιγράψει το θέαμα. Πλοία στη μέση κάποτε αυτοκινητοδρόμων, αυτοκίνητα στις στέγες των σπιτιών και πεδιάδες γεμάτες με ότι είχε από αυτό που ήταν κάποτε σπίτια ή κάτι άλλο, σε μια απόσταση που πολλές φορές έφτασε και τα 50 χιλιόμετρα από την ακτή. Μια απερίγραπτη και πρωτοφανής καταστροφή. Τι ς πρώτες λίγες μέρες οι καταγεγραμμένοι νεκροί ξεπερνούσαν τις 5.000 , ενώ οι περισσότεροι περιμένουν ότι ο αριθμός θα διπλασιαστεί ή και θα τετραπλασιαστεί, μέχρι να βρουν κάποια άκρη κάτω από τα συντρίμμια. Ο τελικός απολογισμός θα ξεπεράσει τις 20.000 νεκρούς.
Αλλά ακόμη δεν είχαν τελειώσει όλα. Την επόμενη μέρα όταν το εξασθενημένο τσουνάμι έφτασε στην άλλη μεριά του Ειρηνικού, οι κολυμβητές στο Ακαπούλκο, στο Μεξικό, βρέθηκαν να κολυμπούν ανάμεσα σε χιλιάδες νεκρά ψάρια, που προφανώς όφειλαν τον θάνατό τους μάλλον στο τσουνάμι. Και πάλι πολλοί αναρωτήθηκαν τι θα ακολουθούσε. Η απάντηση ήρθε τη ίδια μέρα, από τον σταθμό πυρηνικής ενέργειας στην Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, που εξ αιτίας τους σεισμού και του τσουνάμι, οι αντιδραστήρες έχασαν την ηλεκτρική τους ενέργεια, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κυκλοφορήσει στο εσωτερικό του αντιδραστήρα το νερό και έτσι να μένει εκτεθειμένο το πυρηνικό υλικό, που θα μπορούσε αν κάτι δεν γινόταν να σηκώσει θερμοκρασίες μέχρι 2.700 και να εκραγεί. Τις επόμενες μέρες καθώς τα τσιμεντένια εξωτερικά τοιχώματα των αντιδραστήρων άρχισαν να εκρήγνυνται το ένα μετά το άλλο, ενώ οι ηρωϊκοί εργαζόμενοι και επιστήμονες, που είχαν απομείνει στον πυρηνικό σταθμό έκαναν ότι μπορούσαν για να ελέγξουν την θερμοκρασία. Το μόνο που έλειπε στην Ιαπωνία, που είναι και η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει πληγεί από ατομικά όπλα στην Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, στο τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου, ήταν να αντιμετωπίσει και μια πυρηνική καταστροφή, που θα μπορούσε αν επαληθευόταν τα χειρότερο σενάριο που θα οδηγούσε στην έκρηξη και των έξη πυρηνικών μονάδων, να απειλούσε την ζωή όχι μόνο των κατοίκων της Ιαπωνίας , αλλά και όλων των περιοχών που θα έφτανε το πυρηνικό νέφος.
Τα σενάρια του Τέλους του Κόσμου μέσω κάποιας Αποκάλυψης τα συναντάμε σχεδόν σε όλες της θρησκείες, μικρές και μεγάλες και είναι γεγονός ότι ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων οι πληθυσμοί όλου του κόσμου ακόμη και αυτοί που δεν είναι θρησκευόμενοι γοητεύονται από τα σχετικά σενάρια. Αυτό έχει βέβαια και τη απόλυτα επιστημονική εξήγησή του, μια και είναι νομοτελειακά βέβαιο ότι κάποια στιγμή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για τον έναν ή τον άλλο, η Γη με ότι θα έχει απομείνει τότε επάνω της, όπως ισχύει και για όλα τα ουράνια σώματα, κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει.. Ζούμε δηλαδή σ’ έναν κόσμο που έτσι κι αλλιώς έχει ημερομηνία λήξης. Κάποια στιγμή η Γη ή θα πέσει πάνω στον Ήλιο, η θα απομακρυνθεί από τον Ήλιο με αποτέλεσμα την καταστροφή της αν εν τω μεταξύ δεν έχει συμβεί κάποιο, όχι και τόσο απίθανο γεγονός να χτυπηθεί από κάποιο άλλο ουράνιο σώμα, έναν κομήτη ή έναν μετεωρίτη, όπως είχε συμβεί και πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, γεγονός που οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Το να πληγεί η Γη από κάποιον μετεωρίτη, γεγονός καθόλου απίθανο να συμβεί οποτεδήποτε, αν η ουράνια πέτρα που θα μας χτύπαγε, είχε κάποιο ευπρεπές μέγεθος θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της ζωής στον πλανήτη έτσι όπως τον γνωρίζουμε.
Αν όμως δεν μας επισκεφθεί κάποιος απρόσκλητος μετεωρίτης, τότε η Γη έχει μπροστά της μια διάρκεια ζωής, γύρω στα πέντε δισεκατομμύρια χρόνια, όση και το υπόλοιπο ηλιακό μας σύστημα.
Αλλά εδώ δεν μιλάμε γι αυτό. Αυτό που αναρωτιούνται πολλοί είναι αν στην εποχή μας έχουμε φτάσει κοντά στην καταστροφή του κόσμου, με τον τρόπο που περιγράφεται σε κάποιο από τα θρησκευτικά βιβλία. Η Αποκάλυψη του Ιωάννη, είναι ίσως η πιο διάσημη προφητεία , όλων των εποχών και περιγράφει την καταστροφή του κόσμου μέσα από μια επική μονομαχία ανάμεσα στο Καλό και στο Κακό, ανάμεσα στο Θεό και Διάβολο. Η περιγραφή το Ιωάννη για το τέλος του κόσμου, αν και είναι κατά κάποιο «ακριβής», εν τούτοις περιγράφει τα γεγονότα με συμβολική γλώσσα και έτσι κανείς μπορεί να δώσει όποιαν εξήγηση θέλει. Το «θηρίο που θα βγει από τη θάλασσα» για παράδειγμα θα μπορούσε να είναι ένα γιγαντιαίο τσουνάμι. Ενώ το «θηρίο που θα βγει από τη στεριά» θα μπορούσε να είναι ένας γιγαντιαίος σεισμός. Η Αποκάλυψη του Ιωάννη έχει σαν βασική αφετηρία του τέλους του κόσμου την εμφάνιση τριών «προσώπων» που θα προηγηθούν της Αποκάλυψης. Του Αντίχριστου, του Ψευδοπροφήτη και του ίδιου του Σατανά. Πολλοί στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου θεωρούσαν τον Χίτλερ ως τον Αντίχριστο, μια και ένα μόνο πρόσωπο, προκάλεσε μια αιματοχυσία με εκατομμύρια νεκρούς. Αλλά το τέλος του κόσμου δεν ήρθε. Στην δική μας εποχή δεν μπορούμε να πούμε ότι διακρίνουμε κάπου στη υφήλιο τέτοιες εμβληματικές προσωπικότητες που να δικαιούνται κάποιον αντίστοιχο τίτλο. Ίσως βέβαια να «βλέπουμε» κάποιον συμβολικό Σατανά να κρύβεται πίσω από οτιδήποτε κακό συμβαίνει στον κόσμο μας. Αλλά και αυτό είναι αυθαίρετο.
Από την άλλη μεριά μια άλλη όχι και τόσο συμβολική ρήση, όπως το περίφημο «Σεισμός, Λιμός και Καταποντισμός» ταιριάζει γάντι στην τωρινή συγκυρία, όπως και στην περιγραφή, ότι όταν αρχίσουν να σπάνε οι 7 Σφραγίδες της Αποκάλυψης, η ανθρωπότητα θα βρεθεί μπροστά σε τρομερά γεγονότα, που δεν θα έχει ξαναδεί, όπως οι εικόνες που είδαμε από την καταστροφή στην Ιαπωνία.
Από μια τελείως ρεαλιστική άποψη θα έπρεπε να παραδεχτούμε ότι ζούμε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη για την ανθρωπότητα περίοδο, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτα ή κοσμοϊστορικά γεγονότα. Από τη μια μεριά είναι φανερό πως εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία ο φλοιός της Γής έχει μπει σε περίοδο διέγερσης, που κανείς μα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα ακολουθήσει. Η διάταξη των Ηπείρων και των τεκτονικών πλακών που βρίσκονται από κάτω τους δεν ήταν πάντα έτσι όπως είναι σήμερα και είναι σίγουρο ότι σε βάθος χρόνου ο κόσμος μας θα έχει διαφορετική όψη. Καθώς δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει κάτω από τον λεπτό φλοιό της Γης και τις τεράστιες δυνάμεις που στριμώχνονται εκεί, κανείς δεν γνωρίζει πότε η Γη θα αποφασίσει να κάνει κάποιο «λίγτινγκ» στο πρόσωπό της. Ένα μικρό «λίφτινγκ» για τη Γη όμως θα ήταν και μια τεράστια καταστροφή για την ανθρωπότητα, για να παραφράσουμε και τα λόγια του Νηλ Άρμστρονγκ, όταν πάτησε στο έδαφος της Σελήνης. Δεν χρειάζεται κανείς να είναι σεισμολόγος για να προβλέψει πως το επόμενο διάστημα, εξ αιτίας του σεισμού της Ιαπωνίας, θα συμβεί κάποιος μεγάλης έντασης σεισμός σε κάποιο σημείο του ρήγματος ανάμεσα στη πλάκα του Ειρηνικού και στην πλάκα της Ευρασίας. Η περιοχή βρίσκεται σε διέγερση, η οποία θα κάνει και πάλι την εμφάνισή της . Μπορεί να είναι αύριο, μπορεί να είναι σ’ ένα χρόνο, το μόνο σίγουρο είναι ότι αναμένουμε κάποιον μεγάλο και καταστροφικό σεισμό, χωρίς να γνωρίζουμε που και πότε θα χτυπήσει.
Κάτι άλλο που συμβαίνει αυτή την εποχή είναι το ότι η επιφάνεια του Ήλιου βρίσκεται και αυτή στην αρχή μιας περιόδου διέγερσης, που οι ειδικοί υπολογίζουν πως θα διαρκέσει από πέντε μέχρι δέκα χρόνια. Και εδώ δεν μπορεί να κάνει κανείς μια σίγουρη πρόβλεψη, αλλά μπορεί να φοβάται ότι οι ηλιακές καταιγίδες που θα προκληθούν, μπορεί να έχουν κοσμογονικές επιπτώσεις όχι μόνο στις τηλεπικοινωνίες, αλλά και στο κλίμα της Γης με ανυπολόγιστες συνέπειες. Μέσα στις χιλιετίες που προηγήθηκαν το κλίμα της Γης, πέρασε πολλές φορές από περίοδο παγετώνων σε περίοδο ξηρασίας, κάτι που στην σημερινή διαμόρφωση του κόσμου θα είχε τρομακτικές συνέπειες. Προσπαθείστε να φανταστείτε την Ευρώπη με κλίμα Βορείου Πόλου ή την Αμερική με κλίμα Σαχάρας και θα καταλάβετε.
Το τρίτο που συμβαίνει είναι τα γεγονότα της Βορείου Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, που από μόνα τους και αν περιοριστούν εκεί, κρύβουν τεράστιους κινδύνους, μια και τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα βρίσκονται σ’ αυτήν την περιοχή. Εκείνο που έχει σημασία όμως δεν είναι οι ίδιες οι εξεγέρσεις , αλλά το υπόβαθρό τους. Γιατί μπορεί στην επιφάνεια οι εξεγέρσεις αυτές να διεκδικούν περισσότερη ελευθερία και δημοκρατία, αλλά στο υπόβαθρό τους κρύβεται κάτι πιο επικίνδυνο που σιγά σιγά εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το φάσμα της φτώχειας και της πείνας. Και είναι σίγουρο ότι από οικονομική άποψη ο πλανήτης τις τελευταίες δεκαετίες έχει μπει σε μια μεγάλη περίοδο ανισορροπίας, με το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών συνεχώς να διευρύνεται, με μια υπερσυγκέντρωση του πλούτου, σε όλο και λιγότερα χέρια και μια τρομακτική εξάπλωση της φτώχειας και της πείνας, σε όλο και μεγαλύτερους πληθυσμούς του πλανήτη. Οι εξεγέρσεις που παρακολουθήσαμε είναι μόνο η αρχή και καθώς τα προβλήματα της πείνας και της φτώχειας θα συνεχιστούν, ανεξάρτητα από το σε ποια μορφή θα καταλήξουν τα καθεστώτα της περιοχής και οι ελπίδες σε μεγάλο βαθμό θα διαψευστούν. Βρισκόμαστε στην αρχή μιας μεγάλης αλλαγής και δεν μπορούμε να προβλέψουμε, ούτε την συνέχεια, ούτε το τέλος της.
Το τέταρτο είναι ο πόλεμος. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με την σύμφωνη γνώμη του Αραβικού Συνδέσμου πήρε την απόφαση, για απαγόρευση πτήσεων πάνω από τη Λιβύη και καταστολή της αιματοχυσίας με κάθε μέσο, το οποίον εν ολίγοις σημαίνει πολεμική εμπλοκή. Ανεξάρτητα από την εξέλιξη της κατάστασης στη Λιβύη και την μοίρα του Καντάφι και εδώ βρισκόμαστε στη αρχή μιας εμπλοκής, με άγνωστη συνέχεια. Και καθώς γίνεται φανερό ότι με την τεράστια ανάπτυξη της Κίνας και της Ινδίας, τα πετρέλαια αρχίζουν να μην επαρκούν για όλους, το που θα φτάσει αυτή η κατάσταση τελικά, θα το διαπιστώσουμε το αμέσως προσεχές διάστημα.
Αυτά τα πάρα πάνω είναι και οι τέσσερις σύγχρονοι Ιππότες της Αποκαλύψεως. Το αν αυτά θα οδηγήσουν σε κάποιο τέλος του κόσμου μας σύμφωνα με τη προφητεία του Ιωάννη, δεν μπορώ να το γνωρίζω. Οπωσδήποτε όμως μας δίνουν τροφή για προβληματισμό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου