Οι άνθρωποι που είναι περισσότερο δραστήριοι σωματικά είναι λιγότερο πιθανό να έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση όταν ακολουθούν μια δίαιτα πλούσια σε νάτριο, σύμφωνα με μια νέα έρευνα. Η μελέτη διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου Tulane της Σχολής Δημόσιας Υγείας και Τροπικής Ιατρικής, στη Νέα Ορλεάνη.....
Τα ευρήματα της έρευνας παρουσιάστηκαν σε συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας σχετικά με τη διατροφή, τη σωματική άσκηση και την καρδιαγγειακή νόσο, που έγινε στην Ατλάντα.
Για να ερευνήσουν μια πιθανή σύνδεση μεταξύ της άσκησης και του ρόλου που παίζει το αλάτι στην υπέρταση, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε περίπου 1.900 άνδρες και γυναίκες (μέσης ηλικίας 38 ετών), που ζούσαν σε μια αγροτική περιοχή στο βόρειο τμήμα της Κίνας. Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν έπαιρνε φάρμακα για την πίεση κατά τη διάρκεια της μελέτης.
Για διάστημα μίας εβδομάδας όλοι οι συμμετέχοντες κατανάλωναν 3.000 mg νατρίου την ημέρα στο διαιτολόγιό τους και για μία ακόμη εβδομάδα ακολουθούσαν μια διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε νάτριο - 18.000 mg την ημέρα.
Κάθε εβδομάδα γίνονταν εννέα μετρήσεις της πίεσης του αίματος και συμπληρώνονταν ερωτηματολόγια για την αξιολόγηση των επιπέδων σωματικής δραστηριότητας, που κυμαινόταν από ‘’πολύ δραστήρια’’ έως ‘’αρκετά καθιστική ζωή’’.
Κατά τη μετάβαση από τη χαμηλότερη σε περιεκτικότητα νατρίου δίαιτα στην πιο πλούσια σε νάτριο, εκείνοι που εμφάνισαν 5 % ή μεγαλύτερη αύξηση της συστολικής πίεσης του αίματός τους θεωρήθηκαν ‘’πολύ ευαίσθητοι στο αλάτι’’.
Όσοι ανέφεραν τη μεγαλύτερη φυσική δραστηριότητα είχαν 38 % χαμηλότερο κίνδυνο να χαρακτηριστούν ‘’ιδιαίτερα ευαίσθητοι στο αλάτι’’ από τη λιγότερο δραστήρια ομάδα. Αυτή η ομάδα είχε τις λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσει μία αύξηση της αρτηριακής πίεσης της τάξεως του 5 % ή μεγαλύτερη ως αποτέλεσμα μιας δίαιτας υψηλής περιεκτικότητας σε αλάτι.
Σε σύγκριση με την ομάδα με την πιο καθιστική ζωή, όσοι ανήκαν στην ομάδα με τα υψηλότερα επίπεδα δραστηριότητας είχαν 17 % χαμηλότερο κίνδυνο ευαισθησίας στο αλάτι και εκείνοι που ανήκαν στην αμέσως επόμενη ομάδα με τα χαμηλότερα επίπεδα δραστηριότητας είχαν 10 % χαμηλότερο κίνδυνο.
Η ερευνητική ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συμμετοχή σε οποιαδήποτε μορφή σωματικής δραστηριότητας έχει μια "σημαντική" και ανεξάρτητη θετική επίδραση στο βαθμό ευαισθησίας στο αλάτι, που σχετίζεται με την αρτηριακή πίεση.
«Στα άτομα με χαμηλή φυσική δραστηριότητα η αρτηριακή πίεση θα αυξηθεί περισσότερο, εφόσον αυξηθεί η πρόσληψη νατρίου», σχολίασε ο Δρ Jiang He, επικεφαλής της μελέτης και επιδημιολόγος.
«Η αλήθεια είναι ότι μας προκαλούν έκπληξη τα ευρήματα», πρόσθεσε. «Ωστόσο αυτή είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει τη σύνδεση μεταξύ φυσικής δραστηριότητας και ευαισθησίας στο αλάτι και αρτηριακής πίεσης. Αλλά αν το σκεφτούμε λίγο περισσότερο ??είναι λογικό, γιατί ήδη γνωρίζουμε ότι η σωματική δραστηριότητα μειώνει την αρτηριακή πίεση».
Να σημειωθεί ότι η υπέρταση αποτελεί την κύρια αιτία εγκεφαλικού επεισοδίου. Λόγω της σύνδεσης του αλατιού με την υψηλή αρτηριακή πίεση, η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία συστήνει η ημερήσια πρόσληψη νατρίου να μην υπερβαίνει τα 1, 500 mg.
Τα ευρήματα της έρευνας παρουσιάστηκαν σε συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας σχετικά με τη διατροφή, τη σωματική άσκηση και την καρδιαγγειακή νόσο, που έγινε στην Ατλάντα.
Για να ερευνήσουν μια πιθανή σύνδεση μεταξύ της άσκησης και του ρόλου που παίζει το αλάτι στην υπέρταση, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε περίπου 1.900 άνδρες και γυναίκες (μέσης ηλικίας 38 ετών), που ζούσαν σε μια αγροτική περιοχή στο βόρειο τμήμα της Κίνας. Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν έπαιρνε φάρμακα για την πίεση κατά τη διάρκεια της μελέτης.
Για διάστημα μίας εβδομάδας όλοι οι συμμετέχοντες κατανάλωναν 3.000 mg νατρίου την ημέρα στο διαιτολόγιό τους και για μία ακόμη εβδομάδα ακολουθούσαν μια διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε νάτριο - 18.000 mg την ημέρα.
Κάθε εβδομάδα γίνονταν εννέα μετρήσεις της πίεσης του αίματος και συμπληρώνονταν ερωτηματολόγια για την αξιολόγηση των επιπέδων σωματικής δραστηριότητας, που κυμαινόταν από ‘’πολύ δραστήρια’’ έως ‘’αρκετά καθιστική ζωή’’.
Κατά τη μετάβαση από τη χαμηλότερη σε περιεκτικότητα νατρίου δίαιτα στην πιο πλούσια σε νάτριο, εκείνοι που εμφάνισαν 5 % ή μεγαλύτερη αύξηση της συστολικής πίεσης του αίματός τους θεωρήθηκαν ‘’πολύ ευαίσθητοι στο αλάτι’’.
Όσοι ανέφεραν τη μεγαλύτερη φυσική δραστηριότητα είχαν 38 % χαμηλότερο κίνδυνο να χαρακτηριστούν ‘’ιδιαίτερα ευαίσθητοι στο αλάτι’’ από τη λιγότερο δραστήρια ομάδα. Αυτή η ομάδα είχε τις λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσει μία αύξηση της αρτηριακής πίεσης της τάξεως του 5 % ή μεγαλύτερη ως αποτέλεσμα μιας δίαιτας υψηλής περιεκτικότητας σε αλάτι.
Σε σύγκριση με την ομάδα με την πιο καθιστική ζωή, όσοι ανήκαν στην ομάδα με τα υψηλότερα επίπεδα δραστηριότητας είχαν 17 % χαμηλότερο κίνδυνο ευαισθησίας στο αλάτι και εκείνοι που ανήκαν στην αμέσως επόμενη ομάδα με τα χαμηλότερα επίπεδα δραστηριότητας είχαν 10 % χαμηλότερο κίνδυνο.
Η ερευνητική ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συμμετοχή σε οποιαδήποτε μορφή σωματικής δραστηριότητας έχει μια "σημαντική" και ανεξάρτητη θετική επίδραση στο βαθμό ευαισθησίας στο αλάτι, που σχετίζεται με την αρτηριακή πίεση.
«Στα άτομα με χαμηλή φυσική δραστηριότητα η αρτηριακή πίεση θα αυξηθεί περισσότερο, εφόσον αυξηθεί η πρόσληψη νατρίου», σχολίασε ο Δρ Jiang He, επικεφαλής της μελέτης και επιδημιολόγος.
«Η αλήθεια είναι ότι μας προκαλούν έκπληξη τα ευρήματα», πρόσθεσε. «Ωστόσο αυτή είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει τη σύνδεση μεταξύ φυσικής δραστηριότητας και ευαισθησίας στο αλάτι και αρτηριακής πίεσης. Αλλά αν το σκεφτούμε λίγο περισσότερο ??είναι λογικό, γιατί ήδη γνωρίζουμε ότι η σωματική δραστηριότητα μειώνει την αρτηριακή πίεση».
Να σημειωθεί ότι η υπέρταση αποτελεί την κύρια αιτία εγκεφαλικού επεισοδίου. Λόγω της σύνδεσης του αλατιού με την υψηλή αρτηριακή πίεση, η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία συστήνει η ημερήσια πρόσληψη νατρίου να μην υπερβαίνει τα 1, 500 mg.
cosmo.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου