Παραμονή της εθνικής μας επετείου χθες και στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισαν να «κουρέψουν» (sic) το ελληνικό χρέος κατά 50%.
Αυτοί οι καλοί άνθρωποι όπως φαντάζεστε και εσείς δεν έκαναν μια τόσο μεγάλη θυσία μόνο για το δικό μας καλό, αλλά φοβούμενοι να μη χάσουν το 100% αυτών που τους χρωστάμε. Εδώ και μήνες οι εφημερίδες και όλα τα ΜΜΕ θέλοντας να κερδίσουν το λαϊκό έρεισμα φωνάζουν συνέχεια ότι για όλο το σκηνικό τρόμου που ζούμε καθημερινά φταίνε οι Ευρωπαίοι. Δεν έχουν οι άμοιροι καταλάβει ή δε θέλουν να καταλάβουν ότι και χωρίς τους Ευρωπαίους πάλι ο... λογαριασμός δεν έβγαινε;
Μετά από μια συζήτηση που είχα του Αγίου Δημητρίου σε ένα φιλικό μου σπίτι καταληφθείς από κρίση αυτογνωσίας, είδα χωρίς παρωπίδες ότι τελικά δεν φταίνε οι Ευρωπαίοι αλλά ΕΓΩ!
ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ
Που πήγα στο γραφείο του κάθε πολιτικού για να προσλάβει όλη μου την οικογένεια ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ, αρκεί να βολευτεί.
Που ενώ βολεύτηκα σε μια θέση στο δημόσιο κάθε Τετάρτη το έσκαγα για να πάω στη λαϊκή και κάθε μέρα με το που γύρναγε το κεφάλι του ο προϊστάμενος εξαφανιζόμουν.
Που ενώ με προσέλαβαν στον ιδιωτικό τομέα και ζω από μια επιχείρηση δεν είδα ποτέ το αφεντικό μου σα φίλο αλλά σαν τον αρχηγό του καπιταλισμού.
Που ξεκίνησα το 80 και άφησα τα χωράφια μου και «πλημμύρισα» τις μεγαλουπόλεις.
Που ενώ έπαιρνα τις επιδοτήσεις για τα χωράφια μου πήγαινα και τα έτρωγα σε Mercedes και στα μπουζούκια και δεν επένδυσα στη δουλειά μου.
Που όταν βγήκαν οι Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για δημιουργία ή βελτίωση των επιχειρήσεων έκανα υπερτιμολογήσεις για να κοροϊδέψω και να μη βάλω ούτε ένα ευρώ από την τσέπη μου
Που επέλεξα το μέλλον μου στα 18 μου όχι με το τι θέλω να κάνω στη ζωή μου αλλά με το βαθμό των Πανελληνίων μου
Που κατακρίνω την επιχειρηματικότητα περισσότερο από την εγκληματικότητα
Που πήρα αλλοδαπούς στα χωράφια μου και εγώ κάθισα να τους επιβλέπω
Που δεν αναρωτήθηκα πώς σε μία χώρα που δεν έχει μεγάλη αύξηση του ΑΕΠ της, το Χρηματιστήριο το 1999 έφτασε στις 10.000 μονάδες και η γιαγιά μου το μεσημέρι πανηγύριζε πάνω από το τηγάνι επειδή ανέβηκε ο ... Dow Johns.
Που άφησα μια βαθύπλουτη κυρία και την αγέλη της να φέρουν στη χώρα μου τους Ολυμπιακούς του 2004 χωρίς να υπάρχει ένα πλάνο εσόδων ? εξόδων και ένα πρόγραμμα για αξιοποίηση των εγκαταστάσεων μετέπειτα
Που αναλάμβανα να φτιάξω ένα δημόσιο έργο και διπλασίαζα την τιμή για να τα πάρω από το κράτος και να δώσω και μίζα όπου έπρεπε
Που πριν από χρόνια που έπρεπε να αγαπάω την Ελλάδα και να ζητάω απόδειξη δεν το έκανα
Που δε δήλωσα ποτέ το πραγματικό μου εισόδημα, για να μην κάτσω να δουλεύω για την εφορία, όταν η φορολόγηση ήταν 20% και όχι 40% όπως σήμερα.
Που μοστράρω την αμαξάρα του μπαμπά και όχι το χιλιαράκι μου
Που έδινα στο Γονίδη και τη Λαίδη Άτζελα κάθε βράδυ περισσότερα από όσα αποταμίευα
Που όταν βγήκε η Cayenne έκανα όπως οι ιθαγενείς όταν ο Κολόμβος τους έδινε μπιχλιμπίδια και έτρεξα να την αγοράσω με δόσεις ακόμα και αν δεν είχα λεφτά να πάρω παπάκι
Που ο Θέμος ήταν ο «κομιστής» και όχι ο βιαστής της ελληνικής αξιοπρέπειας
Που όταν βγήκαν οι πιστωτικές έμαθα τι πάει να πει Gucci, Louboutin και Prada.
Που όταν οι τράπεζες μοίραζαν τα μπλοκ σαν μαρουλόφυλλα πήγα και πήρα και εγώ, γιατί δε δεχόμουν να είναι περισσότερο μάγκας ο γείτονας.
Που όταν βγήκαν τα στεγαστικά έκανα τις τράπεζες το μεγαλύτερο μεσίτη της χώρας.
Που όταν ψήφιζα για τοπικές εκλογές δεν ψήφιζα τον άνθρωπο και το πόσο ικανός είναι για τον τόπο μου, αλλά το χρώμα που είχαν οι σημαίες του.
Που με κυβερνούν οι ίδιες οικογένειες 30 χρόνια.
Που θα πάω σήμερα στις πορείες γιουχάροντας τους πολιτικούς, μη βλέποντας στο πρόσωπό τους το αξίωμα του πρεσβευτή του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος αλλά επηρεασμένος από τα ΜΜΕ ότι βλέπω την... Τρόικα.
Που όταν βγήκε το DVD της Τζούλιας ο Σειρηνάκης έβγαλε 20.000.000 ευρώ και μαζευόμουν με τους συνεργάτες μου για να το δούμε στο γραφείο
Που όταν γίνεται πορεία τρέχω για να παίξω ξύλο με την αστυνομία και οι μόνες ώρες εργασίας μου είναι οι ώρες που κολλάω τις αφίσες του κόμματος.
Γιατί έκαιγα τα χαράτσια στους δρόμους μην καταλαβαίνοντας ότι καίω το μέλλον των παιδιών μου
Που βλέπω ακόμα τον Παπανδρέου και το Σαμαρά και δεν αηδιάζω με αυτά που (ΤΟΥΣ ΒΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΛΕΝΕ)
Για όλα αυτά και ακόμα περισσότερα φταίω αλλά πιο πολύ θα φταίω αν δεν έμαθα από τα λάθη μου και τα ξανακάνω!
Γιατί μπορεί να έχουμε κάνει όλα αυτά τα λάθη και να έχουμε χάσει το δρόμο μας, αλλά υπάρχει κάτι που πάντα μπορεί να μας σώζει.
Είμαστε Έλληνες!!!
Ζούμε στον πιο ευλογημένο τόπο αυτού του κόσμου!
Έχουμε λεβεντιά, περηφάνια και φιλότιμο και ξέρουμε πώς είναι και τα δύσκολα.
Όλοι μαζί μπορούμε και θα καταφέρουμε αν δώσουμε όλοι το 100% των δυνάμεων όχι για κανέναν άλλον αλλά για ΕΜΑΣ! Για να μπορέσουμε να πούμε σε εχθρούς και φίλους μετά από χρόνια ότι ο Greco mascaras «πέθανε» και ότι ο Έλληνας είναι το έθνος του Πολιτισμού και της Ανάπτυξης, όπως ήταν οι πρόγονοί μας!
Βαρουξής Λεων. Ελευθέριος στο patrisnews.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου