Αποφασιστικά για την πνευματική ανάπτυξη των παιδιών, τα τρία πρώτα χρόνια ζωής τους

Η προσχολική παιδεία δεν αρκεί για να καλύψει το χάσμα που δημιουργείται σε παιδιά από χαμηλά κοινωνικο-οικονομικά στρώματα.

Αυτό εκτιμά ερευνητής παγκόσμιας εμβέλειας σε θέματα πνευματικής ανάπτυξης και εκπαίδευσης των παιδιών, αμφισβητώντας την κυβερνητική πολιτική της αυστραλιανής κυβέρνησης που προσφέρει μόνο ένα χρόνο προσχολικής παιδείας.

Ο επίτιμος καθηγητής Παιδείας του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, Τζόζεφ Σπάρλινγκ, δήλωσε ότι τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού είναι αποφασιστικά για την πνευματική του ανάπτυξη, χαρακτήρισε, δε, την παρούσα πολιτική της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, που προσφέρει ένα χρόνο μόνο προσχολικής παιδείας, ως ''αμέλεια''.

Προκειμένου να διασφαλιστεί το ότι ο δημογραφικός παράγοντας δεν θα πρέπει να προδιαγράφει και την τύχη των ανθρώπων, όπως συχνά τονίζει η πρωθυπουργός, Τζούλια Γκίλαρντ, παιδιά από κατώτερα στρώματα θα πρέπει να λαμβάνουν βοήθεια από τη γέννησή τους.

«Αυτά τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής τους είναι και τα πιο αποφασιστικά. Δεν αναφέρομαι στα παιδιά εύπορων οικογενειών, δεδομένου ότι γι' αυτήν την κατηγορία δεν υπάρχει πρόβλημα. Το πρόβλημα εντοπίζεται σε παιδιά που γεννιούνται σε πολύ φτωχές οικογένειες, που οι γονείς έχουν χαμηλά επίπεδα μόρφωσης, όπου υπάρχει ενδοοικογενειακή βία και παραμέληση», αναφέρει ο Σπάρλινγκ.

Ο ερευνητής συνεργάζεται με τις κυβερνήσεις της Βικτόριας και της Βόρειας Επικράτειας, για την εφαρμογή ενός προγράμματος το οποίο έχει ήδη εφαρμοστεί με επιτυχία επί 30 χρόνια στις ΗΠΑ.

Τα παιδιά τα οποία παίρνουν μέρος σ' αυτό το πρόγραμμα, κάνουν απλά φαινομενικά πράγματα, όπως αυτά που είναι συνηθισμένα σε μια μέση οικογένεια. Δηλαδή, παίζουν διάφορα παιχνίδια όπου πρέπει να ταιριάσουν δύο συναφή αντικείμενα, διαβάζουν μ' έναν ενήλικα ο οποίος μιλά για το τι αναφέρεται στο βιβλίο, ενώ, συγχρόνως, εισπράττουν φροντίδα και αγάπη.

πηγή