31 Ιανουαρίου 1996-2011, 15 χρόνια μετά, μια σημαία που την πήρε ο άνεμος και ένα AGUSTA BELL 212 του Πολεμικού μας Ναυτικού με 3 παλικάρια να χάνονται στα παγωμένα νερά του Αιγαίου διάτρητο από τις σφαίρες των μεμέτηδων ή το πήρε και αυτό ο αέρας; μιάς και λυσσομανούσε εκείνο το βράδυ στο μαρτυρικό Αιγαίο.....
3 Αξιωματικοί του Πολεμικού μας Ναυτικού θυσιάστηκαν εν καιρώ ειρήνης, γιατί....
έτσι το θέλησαν κάποιοι προδότες ανθέλληνες που δυστυχώς για μας, μας κυβερνούσαν και όπως φαίνεται εξακολουθούν να κυβερνούν αλλά και να προδίδουν την πατρίδα μας.
Ήταν οι Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος και Έκτορας Γιαλοψός. 3 ανθρώπινες απώλειες που έπαιξαν για λίγο στα κανάλια και μετά ξεχάστηκαν, έσβησαν και μόνο στα μνημόσυνα που έκαναν οι δικοί τους άνθρωποι ίσως κάποιος κυβερνητικός να θυμόταν να πει δυο λόγια για το θεαθήναι.
Καμία πορεία, καμία διαμαρτυρία, κανένα κάψιμο μαγαζιού, σπάσιμο τράπεζας, καμένα λεωφορεία, αυτοκίνητα κ.λ.π. κ.λ.π. Σιγή ιχθύος, να μην ακουστεί τίποτα απολύτως, ούτε για την σημαία που την πήρε ο αέρας, αλλά ούτε για το agusta bell 212 που το πήρε και αυτό ο αέρας, καμία διαμαρτυρία, καημένε Παπαφλέσσα, Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη και τόσοι άλλοι πραγματικοί ΗΡΩΕΣ (όχι μαιμούδες) δώσατε τα πάντα για αυτή τη σημαία και στο τέλος δεν είχατε τι άλλο να δώσετε και δώσατε την ζωή σας και (ο χοντρόπετσος που τα φάγαμε μαζί) την παρέδωσε στον άνεμο χωρίς έλεος.
Για έναν 16χρονο καταστράφηκε η μισή Αθήνα, κάηκαν μαγαζιά, έσπασαν βυτρίνες , κάηκαν αυτοκίνητα, θα τιμάτε η μνήμη του πλέον κάθε χρόνο, θα γίνονται πορείες διαδηλώσεις, φασαρίες και .. και … και…
Κρίμα για ένα 16χρονο που τέλειωσε η ζωή του έτσι γρήγορα, κρίμα ο τρόπος που έφυγε , λυπηρό για τους γονείς του.
Όμως έλεος για το ήρωας, ξεφτιλήσαμε τελείως τη λέξη. Ο ΗΡΩΑΣ ΗΛΙΑΚΗΣ έδωσε τη ζωή του από ένα πύραυλο που εκτόξευσε ο Τούρκος Άπιστος πιλότος και είπαν ότι ήταν ατύχημα. Ούτε και γι’ αυτόν κουβέντα, ούτε πορείες , ούτε διαδηλώσεις, τίποτα απολύτως, φτάνει πιά με τους ήρωες που φτιάχνουν κάποιοι γιατί έτσι τους βολεύει. Δώστε στην λέξη ΗΡΩΑΣ την αξία που της αρμόζει και στους ανθρώπους που πρέπει.
Η Ελλάδα έχει βγάλει αμέτρητους ήρωες και ηρωίδες, μην τους θίγουμε και μην τους υποτιμάμε, έδωσαν την ζωή τους για μας, για να είμαστε σήμερα εμείς ελεύθεροι να καίμε σημαίες, να σπάμε τους ανδριάντες τους ή να τους βάφουμε με spray, να κατεβάζουμε τα σύμβολα από τα σχολεία μας γιατί έτσι το θέλουν οι μειονότητες που ήρθαν στην Ελλάδα από τις χώρες τους που δεν είχαν ούτε πατρίδα, ούτε θρησκεία, ούτε Ιστορία, τίποτα απολύτως. Ήρθαν στην Ελλάδα και μόνο απαιτούσαν και εμείς τους δίνουμε άνευ όρων.
Φθάσαμε στο σημείο να ευχαριστήσουμε μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, να πούμε ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους Αμερικάνους που απέτρεψαν την εμπλοκή μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας εκείνο το βράδυ στα Ίμια, μας ρωτήσατε εμάς Κύριε Σημίτη για το τι θα θέλαμε εκείνο το βράδυ; Ο Μεταξάς είπε ένα μεγάλο ΟΧΙ που ήταν σαν να ειπώθηκε από όλον τον Ελληνικό λαό, εσύ Κύριε Σημίτη μας κάλεσες να γυρίσουμε τα οπίσθια μας στους μεμέτηδες εκείνο το βράδυ και ξεβρακωθήκαμε μόνοι μας, για να μην μπούν στον κόπο!!!
Το Αιγαίο για άλλη μια φορά πήρε στην αγκαλιά του 3 ψυχές γιατί κάποιοι που αποδείχτηκαν ανεγκέφαλοι και κακοδιαχειριστές του Ελληνικού κράτους εκείνο το βράδυ τους ‘έστειλαν στον υγρό τάφο, γιατί δεν ήταν τα δικά τους παιδιά, ήταν άλλων πατεράδων παιδιά, δεν θα έκλαιγαν αυτοί αλλά κάποιοι άλλοι. Αυτοί κοιμούνται ήσυχοι με καθαρή συνείδηση μαζί με τα παιδιά τους, ενώ κάποια άλλα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς τους πατεράδες τους και κάποιοι πατεράδες γερνάνε χωρίς τα παιδιά τους παρά μόνο βλέποντας τις φωτογραφίες τους και κάπου κάπου να δακρύζουν όχι για τον χαμό τους, αλλά ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥΣ.
Όλοι εσείς που διαχειριστήκατε την κρίση εκείνο το βράδυ θα έπρεπε να είχατε ζητήσει ένα μεγάλο συγνώμη από τους γονείς , τα αδέλφια, τα παιδιά, τους φίλους των παλικαριών και φυσικά από τον Ελληνικό λαό για την ξεφτίλα που υπέστη η Ελλάδα όταν οι προγονοί μας την έκαναν ισχυρή και περήφανη.
Το «οι ήρωες πολεμούν σας Έλληνες» δυστυχώς για εσάς δεν είναι τίποτα, δεν έχει καμία αξία. Ειπώθηκε από έναν μεγάλο ηγέτη μιας μεγάλης χώρας, για μια χούφτα Έλληνες που πολεμούσαν για μια μικρή χώρα προκειμένου να μην την παραδώσουν στον εχθρό αλλά και για να μην τους πάρει τη σημαία ο ΑΕΡΑΣ.
Χριστόδουλε, Παναγιώτη, Έκτορα, Κωστή, Αναστάση, Σήφη και όσοι άλλοι αφήσατε την τελευταία σας πνοή στο Αιγαίο μπορεί η Πολιτεία που σας έστειλε στον άλλο κόσμο να μην σας τιμά και να σας αποδίδει τις τιμές που πρέπει και που δικαίως σας αξίζουν, να είστε όμως σίγουροι ότι απλοί άνθρωποι της καθημερινότητας απλά και ταπεινά θα σας αποδίδουν τις τιμές που σας αξίζουν προκειμένου οι ψυχούλες σας να βρίσκουν γαλήνη κοντά στους Αγγέλους.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΑΣ Η ΜΝΗΜΗ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου