Επίκαιρες ερωτήσεις

Η καθημερινότητα την περίοδο των γιορτών είναι διαφορετική. Με αφορμή αυτό, στείλαμε σε διάφορους ανθρώπους του αθλητισμού και του πολιτισμού έξι πολύ «ξεχωριστές» ερωτήσεις, διαφορετικές απ’ αυτές που έχουν συνηθίσει να ακούνε. Το Fight Club σχολιάζει...

Μας απάντησαν όλοι με χαρά. Κι αν οι απαντήσεις τους σας φαίνονται πολύ καλές για να είναι αληθινές... ε, Χριστούγεννα είναι, αρχίζουνε τα θαύματα!

Κύριε Άγγελε Αναστασιάδη, τι κάνετε εν ώρα αγώνα όταν έχετε μεν επικαλεστεί τη βοήθεια της Παναγίας, αλλά αυτή δεν ασχολείται;

Τι μπορώ να κάνω, αγόρι μου; Πιάνω άλλο τροπάριο, στριφογυρίζω λίγο το κομποσκοίνι μεταξύ αντίχειρα και δείκτη και εύχομαι να πάρει καλά φάλτσα η επόμενη εκτέλεση φάουλ του Μπεσέρα, μπας και πεταχτεί κανένα ζαγάρι στο δεύτερο δοκάρι και το καρφώσει με κεφαλιά.

Κύριε ασυνείδητε οδηγέ, γιατί επιλέξατε για πολλοστή φορά να περάσετε από δρόμο με πάγο ή χιόνι χωρίς να έχετε «φορέσει» ή/και χωρίς να έχετε μαζί σας αντιολισθητικές αλυσίδες, με αποτέλεσμα αφενός να μπλοκάρετε την κυκλοφορία και αφετέρου Αστυνομία και Πυροσβεστική να ασχολούνται με τον απεγκλωβισμό σας;

‘Ντάξει να ουμ’ μωρέ αδερφάκι μου, πως κάνεις έτσι; Ένιωθα δυνατός μέσα στην τζιπάρα μου, λέω από μέσα μου «δεν μασάμε Μήτσο, εμείς μασάμε ψιχάλες και φτύνουμε χιονοθύελλες» και ξεκινάω. Ποιες αλυσίδες τώρα, σκλάβοι είμαστε; Εντάξει, έτυχε μετά η κακιά η ώρα και «δίπλωσα» κάθετα στην εθνική, μήπως θα με σταυρώσετε; Που είναι το Κράτος να έρθει να με βγάλει;

Κύριε Ερνέστο Βαλβέρδε, κάνατε κάποιου είδους καψώνι στον Πάντελιτς βάζοντάς τον ως αλλαγή στο 90’, στον τελευταίο αγώνα πρωταθλήματος;

Κοιτάξτε, εμείς οι προπονητές κοιτάμε να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να κερδίσουμε χρόνο. Τι σημασία έχει που προηγούμασταν 2-0, μπορεί ο ΠΑΣ να έβαζε δίποντο και φάουλ. Επίσης, είναι και το πριμ για τα λεπτά συμμετοχής, μην το ξεχνάμε. 100-150 ευράκια είναι αυτά, μην το γελάτε καθόλου, ο Μάρκο τους εκτιμάει κάτι τέτοιους μποναμάδες...

Κύριε Γιώργο Παπανδρέου, πως είστε;

Μια χαρά, εσείς; Είμαι εδώ, ενωμένος, δυνατός, στον αγώνα για την επόμενη μέρα του κόμματος. Όλα πάνε καλά, οι φίλοι μου στο twitter αυξάνονται, οι οιωνοί είναι καλοί, ο κόσμος χαμογελά και περιμένω ν’ ανοίξει λίγο ο καιρός, για να ρίξω στη θάλασσα το κανό. Γεια σας και με τη νίκη!

Κύριε «δημοσιογράφε», πως βλέπετε τα πράγματα στο χώρο τελευταία;

Ε, να μωρέ, τι τα θες, εμείς τους τα είπαμε ότι δεν πρέπει να μιλάνε έτσι αφού κι αυτοί έχουν λερωμένη τη φωλιά τους και μετά αυτοί απάντησαν ότι και καλά «εσείς τα αρχίσατε όλα» και μετά εμείς θυμίσαμε τι έγινε το 1982 και να μη βγάζουν γλώσσα και μετά αυτοί έβγαλαν ανακοίνωση που έγραφε ένα σωρό ψέματα, οπότε κι εμείς αναγκαστήκαμε να ανατρέξουμε στα κιτάπια μας για να τους αποδείξουμε ότι τρεις έντεκα, τρεις δώδεκα, τρεις δεκαπέντε κι έντεκα, κι επτά κι οχτώ και δεκαοχτώ και πέντε κι έξι και μισό. Τι θα μας πούνε τώρα που τους τρίψαμε τη στατιστική στη μούρη;

Κύριε Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, γιατί εφόσον δηλώσατε ότι «δεν θέλετε να κάθεστε στο ίδιο τραπέζι με τον κ. Βορίδη», εξακολουθείτε να το πράττετε και δεν παραιτείσθε;

Εεε, ααα, χουμφ... το εθνικό χρέος, το ιερό καθήκον, η ανάγκη για ομόνοια και ομοψυχία, ααα... η επιταγή για πολιτική συμπόρευση, οι ανάγκες του δανεισμού, οι κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις, το μέλλον της χώρας, η απαραίτητη ιδεολογική σύγκλιση κλπ. Σας έπεισα;

Όχι.

Ε, τι να σας πω, έτσι που τα κάναμε ας τα λουστούμε τώρα.

από το sport-fm.gr μέσω sportdog