Κάθε φορά που ζητήματα εξόρυξης, εκμετάλλευσης και αξιοποίησης φυσικού αερίου και πετρελαίου στην ανατολική Μεσόγειο και σε περιοχές που προσδιορίζουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις έρχονται στο προσκήνιο, τότε η Τουρκία δια των εκπροσώπων της αντιμετωπίζει την Ελλάδα στη βάση του ενδεχομένου ενός πιθανού συνεταιρισμού, ο οποίος πάντοτε έχει να κάνει με την ενέργεια.
Εξάλλου στο Ερζερούμ της Τουρκίας, ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας Ταγίπ Ερντογάν, έκανε λόγο για «εταιρική σχέση» ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία, αποκαλύπτοντας τις αληθινές προθέσεις της Άγκυρας, η οποία αντιμετωπίζει την οικονομική κρίση στην Ελλάδα ως «χρυσή ευκαιρία» για την άσκηση πιέσεων και για την επίλυση, με τη συνδρομή πολυεθνικών συμφερόντων, χρόνιων ζητημάτων που απασχολούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Αρκετά νωρίτερα από τη Διάσκεψη των Πρέσβεων της Τουρκίας, στην οποία συμμετείχε ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου στο Ερζερούμ, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου είχε αποκαλύψει ότι η Ελλάδα και η Τουρκία κάνουν business στο Αιγαίο.
Όμως, πολλές φορές η ιστορία είναι οδηγός. Η Ελλάδα ίσως θα πρέπει να διδαχθεί από το παράδειγμα της πολιτικής που ακολούθησε τα τελευταία χρόνια η Κυπριακή Δημοκρατία στο πεδίο της χάραξης ενεργειακής πολιτικής και στρατηγικής. Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που εντοπίζονται εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στην Κύπρο, δεν ανακαλύφθηκαν εν μία νυκτί. Ούτε βέβαια ο μακαρίτης πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος είχε επιμείνει στον καθορισμό των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών της Κύπρου χωρίς να συντρέχουν λόγοι εθνικού συμφέροντος. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή...
Εξάλλου στο Ερζερούμ της Τουρκίας, ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας Ταγίπ Ερντογάν, έκανε λόγο για «εταιρική σχέση» ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία, αποκαλύπτοντας τις αληθινές προθέσεις της Άγκυρας, η οποία αντιμετωπίζει την οικονομική κρίση στην Ελλάδα ως «χρυσή ευκαιρία» για την άσκηση πιέσεων και για την επίλυση, με τη συνδρομή πολυεθνικών συμφερόντων, χρόνιων ζητημάτων που απασχολούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Αρκετά νωρίτερα από τη Διάσκεψη των Πρέσβεων της Τουρκίας, στην οποία συμμετείχε ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου στο Ερζερούμ, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου είχε αποκαλύψει ότι η Ελλάδα και η Τουρκία κάνουν business στο Αιγαίο.
Όμως, πολλές φορές η ιστορία είναι οδηγός. Η Ελλάδα ίσως θα πρέπει να διδαχθεί από το παράδειγμα της πολιτικής που ακολούθησε τα τελευταία χρόνια η Κυπριακή Δημοκρατία στο πεδίο της χάραξης ενεργειακής πολιτικής και στρατηγικής. Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που εντοπίζονται εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στην Κύπρο, δεν ανακαλύφθηκαν εν μία νυκτί. Ούτε βέβαια ο μακαρίτης πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος είχε επιμείνει στον καθορισμό των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών της Κύπρου χωρίς να συντρέχουν λόγοι εθνικού συμφέροντος. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή...
«Συνέταιροι»
Το 1998 ξεκινούσε, επί της ουσίας, στην Κύπρο η συζήτηση σχετικά με τη προμήθεια φυσικού αερίου. Η προμήθεια φυσικού αερίου συνιστά έναν από τους πλέον σημαντικούς παράγοντες που καθορίζουν και θα καθορίσουν στο μέλλον την ενεργειακή πολιτική της Κύπρου, δεδομένου ότι διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα πολυεθνικών ενεργειακών κολοσσών, όπως για παράδειγμα της εταιρείας SHELL. Μόνο τυχαία δεν είναι η γνωστοποίηση της νέας μειωμένης κατά 25% προσφοράς που υπέβαλλε η βρετανο – ολλανδική SHELL στην κυπριακή κυβέρνηση για την προμήθεια φυσικού αερίου. Η προοπτική της εξόρυξης φυσικού αερίου στην θαλάσσια περιοχή της Κύπρου και το ενδεχόμενο σύναψης συμφωνίας με το Ισραήλ, εκτός των άλλων, για προμήθεια φυσικού αερίου είναι λογικό να αναπροσαρμόζει την πολιτική πολυεθνικών συμφερόντων τα οποία «κάνουν business στην Ανατολική Μεσόγειο». Η SHELL, για παράδειγμα, δεν θα θέσει σε κίνδυνο τα συμφέροντά της, σε περίπτωση εκμετάλλευσης από την Λευκωσία των κοιτασμάτων φυσικού αερίου, τα οποία εντοπίζονται στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου. Η κυπριακή πλευρά έχει επίγνωση των λεπτών ισορροπιών και για αυτόν τον λόγο ο υπουργός Εμπορίου της χώρας, Αντώνης Πασχαλίδης επισήμανε τις προηγούμενες ότι δεν έχει ληφθεί πολιτική απόφαση μέχρι στιγμής και ζήτησε να σταματήσουν οι υπερβολές.
Ας επιστρέψουμε, όμως, στο 1998, όταν η κυπριακή κυβέρνηση συζητούσε το ενδεχόμενο της προμήθειας φυσικού αερίου από την Συρία, μετά από πρόταση, την οποία είχε υποβάλλει η αμερικανική εταιρεία συμφερόντων Μπους, Crest. Τρία χρόνια μετά, το 2001 η κυπριακή κυβέρνηση και συγκεκριμένα ο υπουργός Εμπορίου Ν. Ρολάνδης είχε υπογράψει μνημόνιο συναντίληψης με την αμερικανική Crest για την εκμετάλλευση των κυπριακών κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. Εκείνο το μνημόνιο κατήργησε, αμέσως μετά την ανάληψη των προεδρικών του καθηκόντων το 2003, ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Ο Ρολάνδης είχε υπογράψει εκείνο το μνημόνιο χωρίς την έγκριση του υπουργικού συμβουλίου και προκάλεσε αντιδράσεις δεδομένου ότι δεν είχε προκηρυχθεί σχετικός διαγωνισμός. Έχει ιδιαίτερη σημασία να υπενθυμιστεί ότι στο τιμόνι της διακυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας εκείνη την περίοδο βρισκόταν το ΔHΣY, του οποίου οι πολιτικοί προσανατολισμοί είναι σαφείς, οι σχέσεις με πολιτικούς παράγοντες στην Ελλάδα είναι συγκεκριμένες και ως εκ τούτου δεν προκαλεί εντύπωση η διασύνδεση με την οικογένεια Μπους και με τα υπερεθνικά συμφέροντα, τα οποία εκπροσωπεί.
Όταν πολύ αργότερα, το 2007 η Κύπρος προχώρησε σε συμφωνία με τον Λίβανο για τον καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, η ηγέτης του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους Μεχμέτ Αλί Ταλάτ είχε προχωρήσει σε μια προκλητική δήλωση, η οποία εμπεριείχε σαφώς το στοιχείο της ανοικτής απειλής και θα θυμίσει σε πολλούς τις δηλώσεις του υπουργού Επικρατείας της Τουρκίας Εγκεμέν Μπαγίς και του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου είτε περί συνεκμετάλλευσης, είτε περί «ελληνοτουρικών business» στο Αιγαίο। Δήλωνε λοιπόν ο Ταλάτ το 2007 ότι «Δεν μπορεί (η Λευκωσία) να χρησιμοποιεί μονομερώς τα κοιτάσματα πετρελαίου στην Κύπρο και ούτε μπορεί να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες. Είμαστε συνεταίροι σε καθετί στην Κύπρο και δεν θέλουμε να παραβιαστούν τα δικαιώματά μας. Αν τεθούν σε ισχύ οι μυστικές συμφωνίες με τον Λίβανο και την Αίγυπτο, θα πρέπει να καταστεί γνωστό ότι θα οδηγηθούμε σε πιο θερμές καταστάσεις».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου