Τόσοι "σοφοί", τόσοι ειδήμονες, τόσοι διδάκτορες οικονομίας και άλλων τινών, δεν μπορούν να βρουν λύσεις με βάση το πραγματικά καλό και ωφέλιμο για το λαό;

"Χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις, φίλησέ το", λέει μία κυνική λαϊκή ρήση, άλρψς συμβιβαστική και γλοιώδης. Έτσι και η τωρινή κυβέρνηση, αφού δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κανένα προβλημα της χώρας και να διορθώσει τα κακώς κείμενα, νομοθετεί με βάση το χειρότερο είδος συμφέροντος. Ούτε το ότι κλείνουν σπίτια από τον τζόγο τη νοιάζει, ούτε η ελεύθερη πτώση του πνευματικού μας επιπέδου, ούτε καμμιά ηθική αρχή. Σαφώς και είναι ουτοπική η κατάργηση του τζόγου, θα οδηγούσε άλλωστε στην παρανομία, πράγμα χειρότερο. Αλλά τόσοι "σοφοί", τόσοι ειδήμονες, τόσοι διδάκτορες οικονομίας και άλλων τινών, δεν μπορούν να βρουν λύσεις με βάση το πραγματικά καλό και ωφέλιμο για το λαό; Μάλλον δε θέλουν. Ελέγχοντας τον τζόγο, θα έχουν μερίδιο απ' τα κέρδη του, χώρια που θα βολευτούν αρκετοί "δικοί' τους. Κι αυτών και των προηγούμενων ή των επόμενων. Ο τζόγος είναι μεγάλη πληγή και θα 'πρεπε να πολεμηθεί. Αλλά οι άρχοντες της χώρας μας εδώ και χρόνια έχουν αλλοίωση ή απώλεια συνείδησης, μεγαλύτερη απ' αυτήν των πρεζονιών. Το μόνο σχόλιο που ταιριάζει σ' αυτόν και σε άλλους νόμους είναι το τραγούδι "τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα", απ' το ρεμπέτικο του Κώστα Φέρρη. Και να σκεφτεί κανείς ότι στον τίτλο του κόμματός τους υπάρχουν ακόμη οι λέξεις "σοσιαλιστικό" και "κίνημα"! Νισάφι πια.